Tebliğname No : 4 - 2008/161334
MAHKEMESİ : Ulus Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 19/02/2008
NUMARASI : 2007/218 (E) ve 2008/34 (K)
SUÇ : Hakaret

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın temyiz isteminin hakaret suçundan kurulan hükme yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03.02.2009 tarih ve 2008/11-250 Esas- 2009/13 Karar sayılı kararında da kabul edildiği gibi, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde dikkate alınacak zararda, mahkemece kanaat verici basit bir araştırma ile belirlenecek maddi zararların esas alınması, manevi zararların bu kapsama dahil edilmemesi gerektiği, olayda katılanın herhangi bir maddi-manevi tazminat talebinde bulunmadığı gibi dosya içerisindeki bilgi ve belgelerin incelenmesinde sanığa atılı hakaret suçundan doğan herhangi bir maddi zararın bulunmadığı ve adli sicil kaydına göre sabıkasız olduğu anlaşılan sanık hakkında, 5271 Sayılı CMK’nun 231.maddesinin 6.fıkrasının (b) bendinde belirtilen “sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları gözönünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması” koşulunun oluşup oluşmadığı değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi ve Yargıtay denetimine elverişli olacak şekilde takdirin gerekçelerinin kararda gösterilmesi gerekirken, “sanığın suçun işlenmesiyle katılanın uğradığı zararı aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen gidermediğinden, gidermeyi düşünmediğini de yargılama aşamasında beyan ettiğinden, katılana verdiği zararı aylık taksitler halinde ödemesi de mahkememizce uygun görülmediğinden, bu konuda gerekli koşullar oluşmadığı kanaatine varılmakla” biçimindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 11/04/2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.