Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, fazla mesai, ücret ile hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işyerinde tır şoförü olarak çalıştığını , şubat ve mart ayı ücretlerinin ayrıca fazla çalışma yaptığı, hafta tatillerinde çalıştığı halde bu çalışmalarına ait ücretlerinin ödenmemesi sebebi ile iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini ileri sürerek, ücret alacağı ile fazla mesai ve hafta tatil alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, asgari ücret ile çalıştığını, şehir dışına gititğinde harcırah ödendiğini, bordrolar uyarınca fazla mesai alacağı bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, delil durumuna göre ispatlanamayan fazla mesai alacağının reddine, ücret ve hafta tatili alacağının ise kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı noktasında toplanmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda; davacı tır şoförü olarak günlük onaltı saat araç kullandığını ileri sürmektedir. Ortak tanık A.. S..; haftada yedi gün fiilen 18:00-19:00 saat çalıştıklarını, takograf kayıtları tamamlandığında yeni kayıt ile devam ettiklerini beyan etmektedir. Dosyaya sunulan yüzonyedi adet takograf kaydının çözümlenmesine ilişkin bilirkişi raporunda davacının doksanbeş gün, günlük altı saat yirmi dakika araç kullandığı ancak bekleme boşaltma gibi sürelerin dikkate alınmadığı belirtilmiştir. Bu durumda, mahkemece tanıkların yeniden ifadeleri alınarak araç yanında bekleme, boşaltma benzin alma, yük yükleme gibi süreler sorularak netleştirilmeli, aynı araçta iki kişinin birlikte çalışıp çalışmadığı davacı ile göreve birlikte çıkıp çıkmadığı hususları araştırılarak aydınlatılmalı, dosyadaki tüm bilgi ve belgeler, yeniden değerlendirilerek sonucuna göre karar verilmelidir.
Belirtilen maddi ve hukuki olgular dikkate alınmaksızın eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.