MAHKEMESİ : Emirdağ Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 11/06/2013
NUMARASI : 2003/527-2013/273

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 30.09.2003 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 11.06.2013 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar H.. S.. ve S.. S.. vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, ortaklığın giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, ortaklığın satış suretiyle giderilmesine karar verilmiştir.
Hükmü, davalılar vekili temyiz etmiştir.
Paydaşlığın (ortaklığın) satış yoluyla giderilmesi halinde dava konusu taşınmaz üzerinde bina, ağaç vs. gibi bütünleyici parça (muhdesat) varsa bunların arzla birlikte satılması gerekir. Ancak muhdesatın bir kısım paydaşlara (ortaklara) ait olduğu konusunda tapuda şerh varsa veya bu hususta bütün paydaşlar (ortaklar) ittifak ediyorlarsa ve muhdesat arzın değerinde bir artış meydana getiriyorsa bu artışın belirlenmesi için dava tarihi itibariyle arzın ve muhdesatın değerleri ayrı ayrı tespit edilir. Belirlenen bu değerler toplanarak taşınmazın tüm değeri bulunur. Bulunan bu değerin ne kadarının arza ne kadarının muhdesata isabet ettiği oran kurulmak suretiyle belirlenir. Satış sonunda elde edilecek bedelin bölüştürülmesinde bu oranlar esas alınarak yapılır. Muhdesata isabet eden kısım muhdesat sahibi paydaşa, geri kalan bedel ise payları oranında paydaşlara (ortaklara) dağıtılır.
Somut olaya gelince; dava konusu taşınmaz üzerinde bulunan su kuyusunun hangi paydaşa ait olduğu hususu, muhdesatın aidiyetinin tespitine ilişkin mahkeme ilamı ile taraflar arasında ihtilafsız hale gelmiştir. Yukarıda
açıklanan ilkeler doğrultusunda belirlenecek oran uyarınca taşınmazın satış bedelinin taraflara ödenmesine karar verilmesi gerekirken satış bedelinin, su kuyusunun bilirkişilerce belirlenen değerinin davalılara ödenmesinden sonra satış bedelinden kalan kısmının taraflara tapu kaydındaki payları oranında dağıtılmasına karar verilmesi doğru görülmemiş, bu nedenle hükmün bozulması gerekmiştir
Kabule göre de, karar tarihi itibariyle, Harçlar Yasası Genel Tebliğinin (1) Sayılı Tarifesine göre, taşınmazların satış bedeli üzerinden “binde 11,38” nispi karar harcı alınması gerekirken, yazılı şekilde “binde 9,9” oranında harç alınması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan temyiz harcının istek halinde yatırana iadesine, 14.01.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.