5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2016/1968 Esas 2017/11414 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/1968
Karar No: 2017/11414
Karar Tarihi: 20.12.2017

5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2016/1968 Esas 2017/11414 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bir sanık hakkında, 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık suçundan verilen mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. Dosyada yapılan incelemeler sonucunda, başka nedenler bulunamamasına rağmen, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun daha önce benimsenen bir kararına atıfta bulunularak, bandrol yükümlülüğüne aykırılık suçlarında mağdurun doğrudan eser sahibi olmadığı, tüzel kişilerin de suçtan zarar görmelerine rağmen mağdur sayılmayacakları belirtilmiştir. Bu nedenle, suça maruz kalan meslek birliklerinin ve toplumun şikayetleri de sonuç vermeyecek. Ayrıca, sanık hakkında benzer suçlar nedeniyle daha önce verilmiş başka bir mahkumiyet kararı da mevcuttur. Bu durumda, sanığın değişik zamanlarda aynı mağdura karşı aynı suçu işleyip işlemediği ve TCK'nın 43/1. maddesi uygulanması gerekip gerekmediği tartışılmalıdır. Bu nedenle, karar bozulmuş ve dosyanın mahkemeye geri gönderilmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri: 5846 Sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu, 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu, 1412 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu (CMUK), 5320 Sayılı Kanun.

19. Ceza Dairesi 2016/1968 E. , 2017/11414 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : 1. Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizin de benimsediği 08/04/2014 tarih 2013/7-591 Esas 2014/171 karar sayılı kararında açıklandığı üzere, bandrol yükümlülüğüne aykırılık suçlarında suçun mağdurunun doğrudan eser sahipleri olmayıp toplum olduğu, 5237 sayılı TCK’nın hazırlanmasında esas alınan suç teorisine göre bu durumda tüzel kişiler suçtan zarar gören olmalarına rağmen suçun mağduru sayılmayacağından meslek birliklerinin şikayetçi olması halinde de durumun değişmeyeceği cihetle; UYAP ortamında yapılan araştırmada benzer eylemler nedeniyle, sanık hakkında, Bakırköy 1. Fikri ve Sınai Haklar Ceza Mahkemesinin 27/03/2014 tarih ve 2013/763 esas, 2014/250 sayılı kararı ile verilip Dairemizin 2016/8053 sayılı esası ile aynı gün incelemesi yapılan ve bozulmasına karar verilen dava dosyalarının da mevcut bulunduğunun anlaşılması karşısında;
Anılan dosya incelenerek suç ve iddianame tarihleri dikkate alınıp hukuki kesintinin iddianamenin düzenlenmesiyle gerçekleşeceği gözetilmek suretiyle, sanıkların bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda aynı mağdura karşı aynı suçu birden fazla işleyip işlemediğinin ve hakkında TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 20/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.