Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/9212 Esas 2015/2680 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 50/1-a, 52/1, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5320 sayılı Kanunun 5560 sayılı kanunla değişik 13. maddesinin "Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince soruşturma ve kovuşturma makamlarının istemi üzerine baro tarafından görevlendirilen müdafii ve vekile, avukatlık ücret tarifesinden ayrı olarak, Türkiye barolar Birliğinin görüşü de alınarak Adalet ve Maliye Bakanlıkları tarafından birlikte tespit edilecek ücret, Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla yer alan ödenekten ödenir. Bu ücret, yargılama giderlerinden sayılır" yönündeki açık hükmü karşısında yaşı küçük katılanlara CMK"nın 239. maddesi uyarınca baro tarafından atanan vekil için karar tarihinde geçerli olan ücretin sanıktan yargılama gideri olarak tahsili gerektiğinin gözetilmemesi temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin tayin olunan cezanın ağır olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, isteme uygun olarak ONANMASINA, 16.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.