Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9285 Esas 2021/766 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62, 51/1-3-6 maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
11.12.2014 saat 14:30 sıralarında azami hız sınırı 50 km/sa olan meskun mahalde, çift yönlü çift şeritli platform genişliği 9 metre olan düz eğimsiz ıslak asfalt yolda, açık havada, sanık ...‘in sevk ve idaresindeki aracıyla seyir halindeyken karşı şeride geçip şerit ihlali yapmak suretiyle seyir halindeyken aracın ön kısmı ile katılan ..."ın motosikletin ön kısmına motosiklete ait şeritte çarpması sonucu sanığın asli kusurlu olarak katılan ... ile motosiklette yolcu olarak bulunan eşi ...‘ın basit tıbbi müdahale ile giderilemez, hayat fonksiyonlarına etkisi ...‘ın ağır 4. derece; ...‘ın ise orta 3.derece kemik kırıığı oluşacak şekilde yaralanmalarına neden olduğu olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2- Hükmolunan hapis cezası ertelenen sanıklar hakkında, denetim süresi içinde sanıkların kasıtlı bir suç işlemesi halinde cezalarının kısmen veya tamamen infazına karar verileceği ihtaratı yapılırken kanun maddesi olan TCK’nın 51/7 maddesinin gösterilmemesi, ayrıca TCK’nın 51/8 maddesi uyarınca denetim sürelerini iyi halli olarak geçirdikleri taktirde cezalarının infaz edilmiş sayılacağı hususlarının kararda belirtilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün 1. paragrafındaki " kasta dayanan kusurunun ağırlığı ile suç sebep ve saikleri" ibarelerinin hükümden çıkarılması, hükmün 5. paragrafının başına "sanığın" ibaresinden önce gelmek üzere "5237 sayılı TCK"nın 51/7. maddesi" uyarınca ibaresinin eklenmesi ve 5. paragrafından sonra gelmek üzere “TCK"nın 51/8. maddesi gereğince, sanık denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği taktirde cezanın infaz edilmiş sayılmasına” cümlesinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA;27.01.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.