Kamu malına zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/4876 Esas 2020/8986 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4876
Karar No: 2020/8986
Karar Tarihi: 08.10.2020

Kamu malına zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/4876 Esas 2020/8986 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme tarafından verilen hükümde kamu malına zarar verme suçu sebebiyle sanığın mahkumiyetine karar verildiği belirtiliyor. Ancak mahkeme kararı temyiz edilerek incelendiğinde, şikayetçi kurumun duruşmaya çağrılmadığı ve iddiasını sunma fırsatı tanınmadığı için CMK'nın 233 ve 234. maddelerine aykırı davranıldığı, TCK 29. maddesinin uygulanmasını gerektirecek bir sebep olmadığı halde sanığın daha az cezaya çarptırıldığı, sanığa yüklenen masrafın Devlet Hazinesi üzerinde bırakılması gerektiği halde yetersiz hesaplama yapıldığı ve TCK 51. ve CMK 231. maddelerine değinilmeden karar verildiği belirtiliyor. Bu nedenle hüküm uygun bulunmamış ve bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 260/1. maddesi
- CMK'nın 237/2. maddesi
- TCK 29. maddesi
- 6352 sayılı Yasa'nın 100. maddesi
- CMK'nın 324. maddesinin dördüncü fıkrası
- 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi
- TCK 51. ve CMK 231. maddeleri

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2020/4876 E. , 2020/8986 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Açılan davadan haberdar edilmeyen, katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunan müşteki ...’nın 5271 sayılı CMK"nın 260/1. maddesi uyarınca yasal yollarına başvurma hakkı bulunduğundan ve hükmü adı geçen sanık yönünden temyiz yetkisi bulunduğunun anlaşılması karşısında; Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 19.10.2010 tarih, 2010/9-149 Esas ve 2010/205 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere mağdurun katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar gördüğü konusunda araştırma yapmayı gerektirecek bir tereddüt bulunmadığı görüldüğünden, CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca 03/09/2019 tarihli temyiz dilekçesinin katılma talebi niteliğinde olduğu kabul edilerek suçtan zarar gören müşteki ...’nın davaya katılan sıfatının kabulüne karar verilmekle yapılan incelemede;
1-Şikayetçi kurumun duruşmadan haberdar edilip iddia ve delillerini sunma ve davaya katılma olanağı sağlanarak sanıkların hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, iddia hakkı kısıtlanmak suretiyle CMK"nın 233 ve 234. maddelerine aykırı davranılması,
2-Dosya içeriğine ve toplanan delilere göre, TCK 29.maddesinde düzenlenen tahrik hükümlerinin uygulanmasını gerektirecek sebep bulunmadığı, mahkemenin gerekçe göstermeden, sanık savunmasına itibar edilerek TCK"nın 29. maddesinin uygulanması suretiyle noksan ceza tayin edilmesi,
3- 6352 sayılı Yasa"nın 100. maddesi ile CMK"nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, sanığa yüklenen yargılama giderinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması nedeniyle Devlet Hazinesi üzerinde bırakılması gerektiğinin gözetilmemesi,
4-Sanık hakkında TCK’nın 51. ve CMK’nın 231. madde tartışılıp karar yerinde uygulanmama gerekçesi gösterilmeden yazılı şekilde kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın, katılan vekilinin ve o yer Cumhuriyet Savcısı"nın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 08/10/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.