Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/4855 Esas 2020/1077 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Suça sürüklenen çocuğun atılı suçlardan beraatine, sanığın 2010 yılındaki beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyeti ile 2008 yılındaki beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan beraatine

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında 2008 yılında işlediği kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan açılan kamu davası ile ilgili hüküm kurulmamış ise de dava zamanaşımı süresi içerisinde mahkemece bu hususta karar verilmesi mümkün görülmüştür.
Suça sürüklenen çocuk hakkında kurulan hükümlere yönelik müdafinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Mahkemece atılı suçlardan verilen beraat kararlarının gerekçesine yönelik olmayan temyiz isteminde bulunmakta hukuki menfaati bulunmayan suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Suça sürüklenen çocuk ile sanık haklarında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve suça sürüklenen çocuk hakkındaki kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Tüm dosya kapsamı ve gerekçe içeriğine göre mahkemece kabul ve takdir kılınmış beraat hükümleri usul ve kanuna uygun bulunduğundan, katılan mağdure vekilinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanık ... hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın 5237 sayılı TCK"nın 116/4. maddesi gereğince 10 ay hapis cezası ile mahkumiyetine ilişkin Kayseri 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 09.06.2008 gün ve 2007/984 Esas, 2008/585 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması gerekirken suç tarihinden sonra kesinleşmesi nedeniyle tekerrüre esas alınamayacak olan Develi Sulh Ceza Mahkemesinin 2011/188 Esas, 2013/276 Karar sayılı ilamına istinaden TCK"nın 58. maddesinin tatbikine karar verilmesi,
Mahkemece, sanığın eylemini kısa zaman dilimi aralıklarında ve kastın yenilenmesini gerektirmeyecek bir süreç içerisinde birden çok kez işlediği kabul edilmesine rağmen kurulan kısa hüküm ile gerekçeli kararda anılan kabule aykırı olacak şekilde 5237 sayılı TCK"nın 103/2, 103/6. maddeleri gereğince sanığın 15 yıl hapis cezası ile iki kez cezalandırılmasına karar verilmesi suretiyle gerekçe ile hüküm arasında çelişkiye sebebiyet verilmesi,
Kabule göre;
Sanık hakkında TCK"nın 103/6. maddesinin tatbikinde raporlar arasındaki çelişkiler nazara alınarak ruh sağlığındaki bozulmanın sanığın hangi tarihteki eyleminden kaynaklandığının belirlenmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunu 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.