Esas No: 2022/3580
Karar No: 2022/4708
Karar Tarihi: 13.06.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/3580 Esas 2022/4708 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İstanbul 10. Asliye Ticaret Mahkemesi'nde görülen davada, keşideci hakkında davalı bankanın çek hesabının açılışı sırasında gereken işlemleri yapmadığı iddiasıyla banka aleyhine açılan davada, mahkemece kısmen kabul edilen 7.314 TL'nin davalıdan tahsil edilmesine karar verilmiştir. Dava değeri 24.380 TL olduğu için, karar düzeltme sınırının altında kaldığı gerekçesiyle kararın düzeltilmesi talebi reddedilmiştir. Karar düzeltme talebinin reddi, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 440/III-1 nci maddesi uyarınca yapılmıştır. Kanun, 01/01/2022 tarihinden itibaren karar düzeltme sınırını 35.835 TL'ye yükseltmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada İstanbul 10. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 22.10.2020 gün ve 2020/251 - 2020/604 sayılı kararı onayan Daire'nin 16.03.2022 gün ve 2021/434 - 2022/1957 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş olmakla, tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 5219 sayılı Kanun ile değişik 440/III-1 nci maddesi uyarınca 01/01/2022 tarihinden itibaren karar düzeltme sınırı 35.835,00 TL’ye yükseltilmiştir.
Dava, keşideci hakkında davalı bankanın çek hesabının açılışı sırasında 3167 sayılı Kanun’un ve ilgili mevzuatın gereklerini yerine getirmediği, yeterli araştırma yapmadan keşideciye çek karnesi verdiği ve çekin karşılığının bulunmadığı iddialarına dayalı olarak, banka aleyhine açılan 24.380.- TL zararın tazmini istemine ilişkin olup, mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, taraf vekillerinin temyiz istemi üzerine Dairenin 16/03/2022 günlü ilamıyla onanmıştır. Onama ilamına karşı davalı vekili tarafından karar düzeltme isteminde bulunulmuş ise de, dava değerinin 24,380,00 TL olduğu, mahkemece kısmen kabul kararı verilerek 7.314,00 TL’nin davalıdan tahsiline karar verildiği nazara alınarak kısmen kabul edilen miktarın yukarıda anılan Kanun hükmü uyarınca karar düzeltme sınırının altında kaldığı anlaşıldığından davalı vekilinin karar düzeltme dilekçesinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin karar düzeltme dilekçesinin miktar yönünden REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 13/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
