Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın kısmen kabulü ile 1.113,70 TL maddi, 3.500 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Davacı vekili 03.01.2014 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükmü süresinde temyiz etmemekle birlikte, davalı Hazine vekilinin temyiz dilekçesinin kendisine 16.01.2014 tarihinde tebliği üzerine 10 gün içinde verdiği cevap dilekçesinde hükme ilişkin itirazlarını bildirerek, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu hükümlerine uygun olarak katılma yoluyla temyiz talebinde bulunduğundan temyiz talebi süresinde kabul edilerek yapılan incelemede;
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 142/1. maddesine göre, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat taleplerinin kararın kesinleştiğinin ilgilisine tebliğinden itibaren üç ay ve her halde karar veya hükümlerin kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde dava konusu edilebileceği, bu kapsamda dava dosyası incelendiğinde, tazminat talebinin dayanağı olan ... Ağır Ceza Mahkemesinin 2009/112 esas, 2009/294 karar sayılı ceza dava dosyasında davacı (sanık) müdafinin yüzüne karşı 29.12.2009 tarihinde verilen beraat hükmünün 11.02.2010 tarihinde kesinleştiği ve davacının bir yıllık hak düşürücü süreden sonra 18.09.2012 tarihinde yazılı dilekçe ile başvurarak kesinleşmiş beraat hükmünün tarafına tebliğini talep etmesi üzerine, aynı tarihte kesinleşmiş beraat hükmünün tebliğ edildiği, bu kapsamda tazminat davasının üç aylık ve bir yıllık hak düşürücü süreler geçtikten sonra 23.05.2013 tarihinde açılmış olduğunun anlaşılması karşısında, süresinde açılmayan tazminat davasının reddi yerine, yargılamaya devamla davacı lehine tazminata hükmedilmesi,
İsabetsiz olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 16.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.