17. Ceza Dairesi Esas No: 2015/1836 Karar No: 2015/3371 Karar Tarihi: 03.06.2015
Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/1836 Esas 2015/3371 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında, sanığın suçu işlediğine dair yeterli kanıt bulunduğu gerekçesiyle mahkumiyet kararı verildi. Ancak, yargılama giderlerinin her bir sanığın sebep olduğu tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesi gerektiği gözetilmeden, sanıklardan sadece birinin üzerine düşen tutarın tahsil edilmesine karar verildiği için bu husus bozma nedeni olarak kabul edildi. TCK 142/1-e maddesi, hırsızlığı \"kullanılmak için açıkta bırakılan demirbaş eşyayı müsadere etmek suretiyle veya birden fazla kişi tarafından birlikte işlenmesi halinde\" suç sayar. CMK 326/2. madde, yargılama giderlerinin her sanık tarafından sebep olunan tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesi gerektiğini belirtir. 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi yetkisini kullanarak hüküm fıkrasındaki yargılama giderleri ile ilgili kısımdan “sanıklardan alınmasına” ilişkin bölümün çıkarılarak, yerine “sanıkların paylarına düşen oranda ayrı ayrı alınmasına” cümlesinin eklenmesini mümkün kılar.
17. Ceza Dairesi 2015/1836 E. , 2015/3371 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü: Suça konu inşaat malzemelerin niteliğine göre sanığın eylemi TCK 142/1-e maddesi kapsamında kaldığı halde temyiz kapsamına göre bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir. Ancak; Yargılama giderlerinin her bir sanığın sebep olduğu tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesi gerektiği gözetilmeden, 263,89 TL yargılama giderinin sanıklardan tahsiline karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasındaki yargılama giderleri ile ilgili kısımdan “sanıklardan alınmasına” ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine “sanıkların paylarına düşen oranda ayrı ayrı alınmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.