Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/14425 Esas 2020/20166 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi



Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında genel güvenliğin taksirle tehlikeye sokulması suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 28.01.2018 tarih ve 2017/12-463 Esas - 2018/20 Karar sayılı kararı uyarınca, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde 5237 sayılı TCK"nin 52/4. maddesi gereğince hapse çevrileceği ihtarı yapılmış ise de; 5275 sayılı Kanun"un 106/3. maddesi infaz aşamasında re"sen gözetileceğinden bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Sanık hakkında, 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d. maddelerinin uygulanması ile verilen 6 yıl 18 ay hapis cezasının, TCK’nin 29. maddesi uyarınca (1/4) oranında indirilmesi ile, ""5 yıl 7 ay 15 gün"" yerine, hesap hatası yapılarak ""4 yıl 19 ay 15 gün"" hapis cezasına hükmolunması, bu cezanın TCK’nin 62. maddesi uyarınca (1/6) oranında indirilmesi ile, ""4 yıl 8 ay 7 gün"" yerine hesap hatası yapılarak ""3 yıl 20 ay 7 gün"" hapis cezasına hükmolunarak sanığa eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanıklar müdafiilerinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının TCK"nin 29. maddesinin uygulandığı paragrafından “4 yıl 19 ay 15 gün” ibaresinin çıkartılarak yerine “5 yıl 7 ay 15 gün” ibaresinin eklenmesi ve TCK"nin 62. maddesinin uygulandığı paragrafından “3 yıl 20 ay 7 gün” ibaresinin çıkartılarak yerine “4 yıl 8 ay 7 gün” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.12.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.