6831 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2016/13621 Esas 2017/11389 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/13621
Karar No: 2017/11389
Karar Tarihi: 20.12.2017

6831 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2016/13621 Esas 2017/11389 Karar Sayılı İlamı

Özet:

19. Ceza Dairesi tarafından verilen kararda, suçlu olarak belirlenen sanığın 6831 sayılı Kanuna Aykırılık suçundan mahkum olduğu belirtilmiştir. Mahkeme, olaylara ilişkin tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yürütülen inceleme sonucunda suçun sanık tarafından işlendiği ve hukuka uygun bir şekilde yargılama yapıldığına hükmetmiştir. Ancak, sanığın cezasının ertelenmesi durumunda bile belirlenmesi gereken denetim süresinin ceza süresinden az belirlendiği veya hapis cezasına mahkumiyetin sonucu olarak hakkında verilen hak yoksunluğu kararının Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi nedeniyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyledir: 6831 Sayılı Kanuna Aykırılık suçu için Türk Ceza Kanunu'nun ilgili maddeleri, cezasının ertelenmesi durumunda denetim süresi için TCK'nın 51/3. maddesi, hapis cezasına mahkumiyetin sonucunda verilen hak yoksunluğu kararı için TCK'nın 53. maddesi ve Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilen hükümle ilgili olarak ise Anayasa'nın 138. ve 139. maddeleri yer almaktadır.

19. Ceza Dairesi 2016/13621 E. , 2017/11389 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6831 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Katılan idarenin sıfatının gerekçeli karar başlığında katılan yerine müşteki olarak ve suç tarihinin de 18.05.2012 yerine 21.05.2012 olarak mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun"da öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
1)Cezası ertelenen sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nın 51/3. maddesi gereğince belirlenecek denetim süresinin, mahkum olunan ceza süresinden az olamayacağının gözetilmemesi,
2)Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, hükmün denetim süresine ilişkin bendinde yer alan “1 yıl” ibaresinin “15 ay” olarak düzeltilmesine, hükümden
TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp, yerine "24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı iptal kararı da gözetilerek kasıtlı suçtan erteli kısa süreli olmayan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle, başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye kısmen uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.