İtiraz Eden : Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
Suç : Dolandırıcılık

“Dolandırıcılık" suçundan sanık ... hakkında yapılan yargılama sonucunda, Ankara 13. Asliye Ceza Mahkemesi‘nin 22.02.2017 tarihli 2016/163 Esas ve 2017/92 sayılı Kararı ile sanığın mahkûmiyetine karar verildiği, bu hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizce verilen 27.02.2020 tarihli 2017/14724 Esas ve 2020/1903 Karar sayılı “bozma“ kararına karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından yasal süresi içerisinde sanık “aleyhine" itiraz yasa yoluna başvurulduğu anlaşılmakla, Dairemize gönderilen dava dosyası ve ekleri yeniden incelenerek gereği görüşüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.04.2014 tarihli, 2013/11-397 Esas, 2014/202 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere, 5237 sayılı TCK’nin “Kamu güvenine karşı suçlar” bölümünde düzenlenen ve belgenin gerçeğe aykırı olarak düzenlenmesi ile kamu güveninin sarsıldığı kabul edilerek suç sayılıp yaptırıma bağlanan “resmi belgede sahtecilik” suçlarının hukuki konusunun kamu güveni olduğu, suçun işlenmesi ile kamu güveninin sarsılması dışında, bir veya birden fazla kişinin de haksızlığa uğrayıp, suçtan zarar görmesi halinde dahi, suçun mağdurunun toplumu oluşturan bireylerin tamamının, diğer bir ifadeyle kamunun olduğuna dair kabulün etkilenmeyeceği, bu kabule göre eylemin belirli bir kişinin zararına olarak işlenmesi halinde bu kişinin mağdur değil, suçtan zarar gören olacağının kabulü gerekeceği,
24.10.2019 tarih ve 30928 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesinin üçüncü fıkrasına “birlikte” ibaresinden sonra gelmek üzere “aynı mağdura karşı” ibaresi eklenmiş olup, anılan yasa maddesinde yapılan değişiklikle uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte aynı mağdura karşı işlenmiş olması halinde uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağının da düzenlendiği dikkate alınarak, yukarıdaki kabule göre; “mağdur” kavramı, suçun konusunun ait olduğu kişi ya da kişiler olarak, "suçtan zarar görme" kavramı ise, gerek Ceza Genel Kurulu, gerekse Dairemizin kararlarında; "suçtan zarar görmüş bulunma hali" olarak değerlendirildiğinden; sahtecilik suçuyla dolandırıcılık suçunun mağdurunun ayrıştığı, sanığın üzerine atılı resmi belgede sahtecilik suçunun mağdurunun kamu olduğu, dolandırıcılık suçunu ise müşteki Sönpa Ltd’ye karşı işlediği ve Sönpa Ltd‘nin bu suçun mağduru olduğu dolayısıyla sanığa isnat edilen resmi belgede sahtecilik suçu ile dolandırıcılık suçunun mağdurlarının farklı olduğu anlaşılmakla, Dairemizin “bozma” kararında bir isabetsizlik bulunmadığı bu nedenle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın itirazı yerinde görülmediğinden KARARIN DÜZELTİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 6352 sayılı Yasa ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 308/3. maddesi uyarınca itiraz konusunda karar verilmek üzere dosyanın YARGITAY CEZA GENEL KURULUNA gönderilmesine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının kabul edilmesi gerektiği görüşünde olan üye ...‘ın karşı oyu ile 06.07.2020 tarihinde oy çokluğuyla karar verildi.

Başkan V. Üye Üye (K.O.) Üye Üye
... ... ... ... ...

KARŞI OY;

Dairemizin 2020/1175 Esas, 2020/4039 Karar sayılı 06.07.2020 tarihli kararına ilişkin karşı oy:
Dairemizin 2017/14724 esas, 2020/1903 karar sayılı 27.02.2020 tarihli kararına ilişkin karşı oylarımızda ayrıntılı olarak açıkladığımız üzere;
CMK"nin 253. maddesinin 3. Fıkrasının son cümlesi ile uzlaşma kapsamına giren bir suçun uzlaşma kapsamına girmeyen bir başka suç ile birlikte farklı mağdura (gerçek kişi) karşı işlenmiş olması halinde uzlaşma hükümlerinin uygulanacağı düzenlenmiştir.
Somut olayımızda ise uzlaştırma kapsamına giren dolandırıcılık suçunun, bu kapsama girmeyen sahtecilik suçuyla birlikte aynı müşteki-mağdur Sönpa Ltd. Şirketi yetkilisine karşı işlenmiş olması nedeni ile dolandırıcılık suçu yönünden uzlaşma hükümleri uygulanamayacağından İTİRAZIN KABUL EDİLMESİ gerektiği düşüncesi ile sayın çoğunluğun itirazın reddine dair düşüncesine katılmıyorum. 06.07.2020

Karşı oy
...
11.Ceza Dairesi Üyesi