19. Ceza Dairesi Esas No: 2017/3762 Karar No: 2017/11370
Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2017/3762 Esas 2017/11370 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, borçlunun ödeme şartını ihlali suçundan yargılanmış ancak suçun yasal unsurları oluşmadığı gerekçesiyle beraat etmiştir. Ancak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı, sanık hakkında ödeme şartını ihlal eyleminden dolayı hüküm verilmesi gerektiğini belirtmiş ve kararın kanun yararına bozulmasını istemiştir. 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 340. maddesi gereğince taahhüdü ihlal suçunun oluşması için taahhüt tutanağında toplam borç miktarının, işleyen ve işleyecek faizin, vekalet ücreti, icra harç ve giderlerinin birlikte belirlenerek borçlunun taahhüdüne esas olan miktarın açıkça gösterilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda da bu unsurların taahhüt tutanağında eksik olduğu belirtilmiştir. 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 309. maddesi uyarınca kararın kanun yararına bozulması istenmiştir.
19. Ceza Dairesi 2017/3762 E. , 2017/11370 K.
"İçtihat Metni"
Borçlunun ödeme şartını ihlali suçundan sanık ... hakkında yapılan yargılama sonucunda suçun yasal unsurları oluşmadığından bahisle beraatine dair Bakırköy 6. İcra Ceza Mahkemesinin 11/11/2016 tarihli ve 2015/375 esas, 2016/198 sayılı kararına karşı yapılan itirazın kabulüne, söz konusu beraat kararın kaldırılmasına ve sanığın 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına ilişkin Bakırköy 7. İcra Ceza Mahkemesinin 23/12/2016 tarihli ve 2016/50 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 13/06/2017 gün ve 94660652-105-34-2782-2017-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 30/06/2017 gün ve KYB.2017/39225 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu. Anılan ihbarnamede; 2004 sayılı Kanun"un 340. maddesi gereğince taahhüdü ihlal suçunun oluşması için taahhüt tutanağında toplam borç miktarının, işleyen ve işleyecek faizin, vekalet ücreti, icra harç ve giderlerinin birlikte belirlenerek borçlunun taahhüdüne esas olan miktarın açıkça gösterilmesi gerektiğinden, 27/01/2015 tarihli taahhütnamede işlemiş faiz olarak 1.864,11 Türk lirası belirtilmiş ise de, taahhüt tarihinden son ödeme tarihine kadar işleyecek faiz konusunda herhangi bir açıklık olmadığı gibi alacaklının son ödeme tarihine kadar işleyecek faizden feragat beyanının da yer almadığı ve bu nedenlerle işleyen ve işleyecek faiz miktarının taahhüt tutanağında ayrı ayrı gösterilmemesi nedeniyle belirsizlik bulunduğundan taahhüdün geçerli olmadığı anlaşılmakla, sanığın üzerine atılı suçun unsurlarının oluşmaması nedeniyle itirazın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Bakırköy 7. İcra Ceza Mahkemesinin 23/12/2016 tarihli ve 2016/50 değişik iş sayılı kararının CMK’nın 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanık hakkında ödeme şartını ihlal eyleminden dolayı hükmolunan tazyik hapsinin kaldırılmasına, 20/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.