Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/6043 Esas 2014/32 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/6043
Karar No: 2014/32
Karar Tarihi: 13.01.2014

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/6043 Esas 2014/32 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından mahkum olmuştur. Hükümler incelendiğinde hırsızlık suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın itiraz yolu açık olduğu için temyizi mümkün değildir. Mala zarar verme suçundan verilen hüküm ise 2000 TL adli para cezasına hükmedildiği için temyiz kabiliyeti bulunmamaktadır. Konut dokunulmazlığını bozma suçundan verilen hüküm ise suç tarihi itibarıyla uzlaşma kapsamında olduğu için uzlaşma girişiminde bulunulması gerektiği düşünülmediği için hükmün bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır. Bu kararın dayandığı kanun maddeleri ise 5271 sayılı CMK'nın 231/12., 5320 sayılı Kanunun 8/1., 1412 sayılı CMUK'un 305/1., 5560 sayılı Yasa'nın 25. ve 5271 sayılı CMK'nın 254. ve 253. maddeleridir.

13. Ceza Dairesi 2013/6043 E. , 2014/32 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
A-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin verilen kararın 5271 sayılı Yasanın 231/12. maddesi uyarınca itiraz yolu açık olup temyizi olanaklı olmadığından, itiraz merciince karar verilmek üzere, dosyanın incelenmeksizin mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,
B-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Mala zarar verme suçundan hükmolunan neticeten 2000 TL adli para cezasına ilişkin hüküm miktar itibariyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 305/1. maddesi uyarınca kesin olup temyiz kabiliyeti bulunmadığından sanık ... müdafiinin temyiz isteminin aynı Yasanın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
C-Sanık hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
18 yaşından küçük olan suça sürüklenen çocuğun velisine uzlaşma teklifi yapılmadığı gibi, hazırlık aşamasında Cumhuriyet savcısının talimatı olmadan kollukça yapılan uzlaşma teklifinin de geçerli olmadığı dikkate alındığında, konut dokunulmazlığını bozma suçunun suç tarihi itibarıyla uzlaşma kapsamında olduğunun anlaşılması karşısında; 5560 sayılı Yasanın 25. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 254. maddesi uyarınca aynı Yasanın 253. maddesindeki yöntem izlenerek uzlaşma girişiminde bulunulması gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 13/01/2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.