Ödeme şartını ihlal suçundan sanık ..."un, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair Elazığ 1. İcra Ceza Mahkemesinin 24/11/2016 tarihli ve 2016/537 esas, 2016/700 sayılı kararına yönelik itirazın kabulü ile bahse konu kararın kaldırılmasına ilişkin mercii Elazığ 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/12/2016 tarihli ve 2016/259 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığı’nın 16/05/2017 gün ve 94660652-105-23-1568-2017-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 29/05/2017 gün ve KYB.2017-33152 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Benzer bir olaya ilişkin verilen Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 13/03/2014 tarihli ve 2014/5843 esas, 2014/4676 sayılı ilâmında belirtildiği üzere, mercii tarafından yapılan itiraz incelemesi sonucunda itirazın kabulüne karar verilmesi halinde, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 271/2. maddesi hükmü doğrultusunda itirazın esası hakkında da karar verilmesi gerekirken, bu konuda herhangi bir karar verilmemesinde,
Kabule göre de,
Elazığ 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/12/2016 tarihli kararı ile sanık hakkındaki cezanın "3 aya kadar" şeklinde net olmayacak şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle itirazın kabulüne karar verilmiş ise de, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14/11/2006 tarihli ve 2006/16.HD-220-231 sayılı ilâmında da belirtildiği üzere disiplin ve tazyik hapsinin bir "hapis" cezası olmadığı, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 2. maddesinde tanımlanan "disiplin hapsi" kavramı içinde kaldığı ve kısmî bir düzeni korumak amacıyla getirildiği, kişinin kendisinden beklenen yükümlülüğü yerine getirdiği takdirde de serbest kalacağının düzenlendiğine göre sanık hakkında 2004 sayılı Kanun"un 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsine hükmedilmesi gerektiği gözetilmeyerek, itirazın bu gerekçe ile kabulüne karar verilmesinde, isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Elazığ 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/12/2016 tarihli ve 2016/259 değişik iş sayılı kararının CMK’nın 309/4-d. maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yapılmasına, 20/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.