Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/3437 Esas 2021/3764 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 62, 52 ve 53. maddeleri gereğince ayrı ayrı mahkumiyet


Dolandırıcılık suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler sanık ... müdafii ve sanık ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşüldü;
Sanık ... müdafinin yokluğunda verilen mahkumiyet hükmünü usulüne uygun olarak 25/02/2019 tarihinde tebliğ aldığı, hükmü yedi günlük yasal süresi geçtikten sonra 11/03/2019 tarihinde temyiz etmiş ise de; hükümden önce 05/08/2017 tarihli Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7035 sayılı Kanununun 21. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 291. maddesinin birinci fıkrasında düzenlenen yedi gün olarak öngörülen temyiz süresinin on beş gün olarak değiştirildiği; ancak bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçtiği 20/07/2016 tarihinden önce verilen ve Yargıtay"dan geçen dosyalar hakkında 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca hüküm kesinleşinceye kadar 1412 sayılı CMUK"un 305 ila 326. maddelerinin uygulanması gerektiği ve 1412 sayılı CMUK"un 310. maddesi uyarınca da temyiz süresinin bir hafta olduğu gözetilmeden, hükümde temyiz süresinin 15 gün olarak yazılıp sanık müdafinin yanıltılması nedeniyle, temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek ve sanıkların üzerine atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanıkların katılanı arayarak kendilerini polis ve başkomiser olarak tanıtıp katılanın evinde bulunan para ve altınların sahte olabileceğini, bu nedenle hapis yatabileceğini, para ve altınları kontrol etmeleri gerektiğini söyleyip katılandan ev adresini istedikleri, katılanın adresini vermesiyle eve gelerek döviz ve altınları alarak ayrıldıkları, bu şekildeki hileli hareketlerle katılandan haksız menfaat temin ettikleri iddia edilen somut olayda; sanık savunmaları katılan beyanı, ikrar, uzlaştırma raporu ile diğer deliller ve tüm dosya kapsamına göre, sanık eylemlerinin suç tarihinde 5237 sayılı TCK"nın 158/1-L maddesinin yürürlükte bulunmaması nedeniyle, sanık lehine olan aynı sayılı TCK"nın 157/1 maddesi kapsamında basit dolandırıcılık suçunu oluşturduğu ve uzlaştırma kapsamında kalması nedeniyle usulüne uygun olarak yapılan uzlaştırma işleminde; uzlaştırmanın gerçekleşmediğine dair rapor da göz önünde bulundurularak dosya kapsamına göre; sanıkların baştan itibaren hileli hareketlerle haksız menfaat elde ettiği anlaşıldığından dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabul ve uygulamada bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozma üzerine yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık ... müdafinin sübuta yönelik, sanık ..."in ise herhangi bir gerekçeye dayanmamış ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin ONANMASINA, 30/03/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.