Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : Sanık hakkında TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun
5/1, TCK"nın 62, 53/1-2, 58/9, 63. maddeleri uyarınca
verilen mahkumiyet hükmüne yönelik istinaf
başvurusunun esastan reddine dair karar

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararların niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 25.10.2017 tarihli 2017/874 - 2017/1830 sayılı kararının elektronik tebligat yoluyla 06.11.2017 tarihinde sanık müdafii Av....’ın e-posta adresine gönderildiği ve aynı gün okunduğu, mevzuat gereği belirlenen 5 günlük süre sonunda 11.11.2017 tarihinde kararın sanık müdafiine usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, sanık müdafiinin 23.11.2017 tarihinde süresinde temyiz başvurusunda bulunduğu belirlenerek tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiş;
İlk Derece Mahkemesi karar başlığında gözaltı bilgisine yer verilmemesi mahallinde düzeltilebilir bir eksiklik olarak değerlendirilmiş;
İddianamede talep edilmemesi karşısında, sanığa 5271 sayılı CMK"nın 226. maddesi gereğince ek savunma hakkı tanınmadan TCK"nın 58/9. maddesinin
uygulanması, anılan maddenin bir ceza değil cezaya bağlı olarak uygulanacak infaz rejimi ile ilgili güvenlik tedbiri olması nedeniyle kazanılmış hak oluşturmayacağı gözetilerek, savunma hakkının kısıtlanmadığı görülmüş;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yapılan yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK"nın 302/1 maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın İstanbul 22. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 23.06.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.