Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/7648 Esas 2020/4515 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7648
Karar No: 2020/4515
Karar Tarihi: 17.02.2020

Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/7648 Esas 2020/4515 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, katılan ve müşteki polis memurlarına yönelik sözlü müdahalede bulunarak, üzerlerine yürüyerek mukavemet gösterdiği gerekçesiyle görevi yaptırmamak için direnme suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, mahkemede cebir veya tehdit unsuru kanıtlanamadığı ve sanıkların eylemlerinin pasif direnme fiilleri olduğu belirtilerek, mahkumiyet kararı eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle verilmiştir. Ayrıca, sanıkların direnme eylemlerini birden fazla görevli memura yönelik gerçekleştirmelerine karşın TCK'nın 43/2. maddesi uygulanmamış, sanık ... hakkında kurulan hüküm fıkrasında adli para cezasının paraya çevrilmesi sırasında TCK’nın 52/2. maddesi gösterilmemiş, sanık ... hakkında ise hapis cezasının Kanuni sonucu olarak TCK'nın 53/1-b maddesindeki hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün iptal edildiği için uygulanma olanağı yoktur. Bu nedenlerle, karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 265. maddesi (görevi yaptırmamak için direnme)
- TCK'nın 43/2. maddesi (birden fazla kişiye karşı suç işlendiği durumlarda cezada indirim yapılması)
- TCK'nın 52/2. maddesi (adli para cezasının paraya çevrilmesi)
-

18. Ceza Dairesi 2019/7648 E. , 2020/4515 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1) TCK"nın 265. maddesinde "görevi yaptırmamak için direnme" başlığıyla, seçenek hareketli ve amaçlı bir fiil olarak düzenlenen ve görevin yapılmasını önleme maksadıyla kamu görevlisine karşı gelinmesi eylemlerini cezalandıran suç tipinde; hareketin "cebir veya tehdit" şeklindeki icrai davranışlarla işlenebileceğinin öngörüldüğü ve belirtilen tipik hareketleri içermeyen pasif direnme fiillerinin bu suçu oluşturmayacağı göz önüne alınmalıdır.
Sanığın, katılan ve müşteki polis memurlarına yönelik "neden bizim düğünümüzü bozuyorsunuz, biz burada size kimseyi vermeyiz" diyerek temyiz dışı sanıklar ... ve ..."i vermemek için görevlilerin üzerlerine yürüyerek mukavemet göstermek suretiyle direndikleri şeklinde kabul edilen olayda; söylenen sözlerin tehdit niteliğinde olmaması karşısında; görevlilerin üzerlerine yürüyerek mukavemet gösterdikleri şeklindeki eylemleriyle görevi yaptırmamak için direnme suçunda aranan cebir ve tehdit unsurunu ne şekilde gerçekleştirdikleri kanıtlara dayalı olarak tartışılıp gösterilmeden, eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle mahkumiyet kararı verilmesi,
2) Kabule göre de;
a) Sanıkların direnme eylemlerini birden fazla görevli memura yönelik gerçekleştirmelerine karşın, TCK"nın 43/2. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b) Sanık ... hakkında kurulan hüküm fıkrasında adli para cezasının paraya çevrilmesi sırasında TCK’nın 52/2. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
c) Sanık ... hakkında kurulan hükümde hapis cezasının Kanuni sonucu olarak TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesi"nin, 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararıyla, iptal edilmiş olması nedeniyle, uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 17/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.