MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vdl vekili Avukat ... tarafından, davalı ... ve ... aleyhine 02/07/2008 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 15/12/2009 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı ve davalı ... vekilleri taraflarından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacıların tüm, davalı ..."ın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalı ..."ın diğer temyiz itirazına gelince; davacılar, yolun karşısına geçmeye çalışan desteğin, davalılardan ...’ın sürücüsü olduğu aracın çarpması nedeniyle öldüğünü ve olayda davalı sürücünün tam kusurlu olduğunu belirterek, davalıların her ikisinin maddi, davalı ..."ın ise manevi tazminat ile sorumlu tutulmasını istemişlerdir.
Davalılardan ..., ceza davasının kesinleşmediğini, desteğin ana yola kontrolsüz olarak çıkması nedeniyle olayın meydana geldiğini, desteğin kusurlu olduğunu ileri sürerek, istemin reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Yerel mahkemece, olayda ağır kusurun davalı sürücüye ait olduğuna ilişkin bilirkişi raporu benimsenmiş ve maddi tazminatlara ilişkin istemin bir bölümü ile manevi tazminat istemlerinin tümü kabul edilmiş; karar, davalılardan ... tarafından temyiz olunmuştur.
Davacılar, dava dilekçesinde davalı yanın tam kusurlu olduğunu ileri sürüp istekte bulunduğuna ve yargılama aşamasında alınan raporlara göre davalıların tam kusurlu olmadığı anlaşıldığına göre, davacıların maddi ve manevi tazminat istemlerinin tümünün kabul edilmiş olması, Hukuk Usulü Muhakemeleri Yasası"nın 74. maddesine aykırıdır.
Yerel mahkemece, davacıların desteğinin de bölüşük kusurlu olduğu gözetilerek, istenen maddi tazminat tutarlarından desteğin kusuru oranında, manevi tazminat tutarlarından ise matematiksel oranda olmamak üzere uygun bir tutarda indirim yapılmamış olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle davalılardan ... yararına BOZULMASINA; davacıların tüm, davalı ..."ın öteki temyiz itirazlarının ilk bentteki nedenlerle reddine ve temyiz eden davalı ..."dan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 23/02/2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.