Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/17686 Esas 2018/2377 Karar Sayılı İlamı

Davacı ... ile davalı ... vek. Av. ... aralarındaki itirazın iptali davası hakkında ... Asliye Hukuk Mahkemesi’nden verilen 31.03.2016 gün ve 2015/337 E. - 2016/281 K. sayılı hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği görüşülüp konuşuldu.
-KARAR-
5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (HUMK) 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanun’un 19. maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2016 yılı için 2.190.-TL’dir.
Temyize konu edilen miktarın 2.175.-TL olması nedeniyle 31/03/2016 tarihli karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün ¾ sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 26/04/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.