Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2018/2425 Esas 2019/3963 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/2425
Karar No: 2019/3963
Karar Tarihi: 20.05.2019

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2018/2425 Esas 2019/3963 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı iş kazası sonucunda iş göremez hale geldiği için davalıların sigorta kurumuna başvurdu. Ancak mahkeme davanın reddine karar verdi. Temyiz isteminde bulunan davalıların vekalet ücretlerinin davacıdan alınarak kendilerine verilmesine hükmedilmesi gerektiği belirtildi. Mahkemenin yanlış karar vermesine rağmen, yanlışlığın düzeltilmesi için yeniden yargılama yapılmasına gerek olmadığından hüküm düzeltildi ve onandı. Kararda yer alan kanun maddesi ise Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370/2. maddesi. Ayrıca davalıların vekalet ücreti alabilmeleri için gereken kanun ise 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 482. maddesi.

21. Hukuk Dairesi 2018/2425 E. , 2019/3963 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

TÜRK MİLLETİ ADINA

Davacı, davalılardan ..."in 23.07.2007 tarihinde çalışırken geçirdiği iş kazası neticesinde meydana gelen sürekli iş göremezlik oranının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacılar ve davalılardan Kurum vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
K A R A R

1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillere, kanuni gerektirici sebeplere, temyiz kapsam ve nedenlerine göre davacının tüm, davalının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine,
2- Dava, davalı ..."in 23/07/2007 tarihinde davacıya ait işyerinde çalışırken geçirdiği iş kazası neticesinde meydana gelen sürekli iş göremezlik oranının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece; davanın reddine karar verilmiştir.
Somut olayda, davalılar ... ve ... yararına maktu vekalet ücretine karar verilmesi gerekirken, sadece davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi doğru olmamıştır.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular dikkate alınmaksızın hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HMK"nun 370/2. maddesi uyarınca hüküm bozulmamalı düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; Hüküm fıkrasının davalı yararına vekalet ücretinin kararlaştırıldığı 4. maddesi tamamen silinerek yerine;
“Davalı ... ve davalı ... kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden, karar tarihinde yürürlükte bulunan ... gereğince 2.180,00 TL maktu vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalılara verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davacılar iadesine, 20/05/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.