6. Ceza Dairesi Esas No: 2016/6592 Karar No: 2019/3183 Karar Tarihi: 21.05.2019
Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/6592 Esas 2019/3183 Karar Sayılı İlamı
6. Ceza Dairesi 2016/6592 E. , 2019/3183 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Yağma HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık savunmanının 06/11/2015 ve 08/12/2015 tarihli dilekçelerinde, sanık hakkında yağma suçundan kurulan mahkumiyet hükmünü temyiz ettiği kabul edilerek yapılan incelemede:
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Oluşa ve dosya kapsamına göre,sanık ..."ın yağmalamak suretiyle mağdur ..."dan aldığı cep telefonunu, Can Menemenli isimli şahsa sattığını bildirmesi üzerine, görevlilerin telefonu alarak mağdura iade ettiğinin anlaşılması karşısında; Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 26.03.2013 günlü, 2012/6-1232 Esas ve 2013/106 sayılı kararı ışığında; sanığın mağdurdan yağmalamak suretiyle aldığı cep telefonunu, sattığı kişi iyi niyetli ise, satın alanın zararını da gidermeleri; kötü niyetli ise, satın alandan elde ettiği para veya sağladığı menfaati kazanç müsaderesine konu edilmek üzere soruşturma makamlarına teslim etmesi gerektiğinden; sanıktan telefonu satın alan 3. kişinin iyiniyetli olduğunun kabulü halinde zararının giderilip giderilmediğinin, iyiniyetli olmadığının kabulü halinde ise sağlanan menfaatin soruşturma makamlarına teslim edilip edilmediğinin ve her iki halde de bunların hangi aşamalarda yapıldığının araştırılarak sonucuna göre 5237 sayılı TCK"nin 168.maddesindeki indirim oranının buna göre belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Mahkumiyet hükmünün yasal sonucu olan 5237 sayılı TCK’nin 53/1. maddesinde öngörülen belirli hakları kullanmaktan yoksun bırakılma tedbirlerinin, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararına göre yapılan değişikliğin karar yerinde yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, sanığın ceza süresi bakımından kazanılmış hakkının korunmasına, 21.05.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.