Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, davalı işyerinde elektrikçi olarak çalıştığını, sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı, fazla çalışma, hafta tatili, yol ücreti ve yıllık izin alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı cevap dilekçesi ile davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın fazla çalışma ve hafta tatili istemi yönünden kabulüne diğer alacaklar yönünden ise reddine karar verilmiştir.
Feshin haklı nedene dayanıp dayanmadığı taraflar arasında ihtilaflıdır.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 18. maddesi işverene, işçinin davranışlarından ve yeterliliğinden kaynaklanan nedenlerle iş sözleşmesini feshetme yetkisi vermiştir. İşçinin davranışlarından kaynaklanan fesihte takip edilen amaç, işçinin daha önce işlediği iş sözleşmesine aykırı davranışları cezalandırmak veya yaptırıma bağlamak değil; onun sözleşmesel yükümlülükleri ihlale devam etmesi, tekrarlaması rizikosundan kaçınmaktır. İşçinin davranışları nedeniyle iş sözleşmesinin feshedilebilmesi için, işçinin iş sözleşmesine aykırı, sözleşmeyi ihlal eden bir davranışının varlığı gerekir. İşçinin kusurlu davranışı ile sözleşmeye aykırı davranmış ve bunun sonucunda iş ilişkisi olumsuz bir şekilde etkilenmişse işçinin davranışından kaynaklanan geçerli bir fesih söz konusu olur. Buna karşılık, işçinin kusur ve ihmaline dayanmayan sözleşmeye aykırı davranışlarından dolayı işçiye bir sorumluluk yüklenemeyeceğinden işçinin davranışlarından kaynaklanan geçerli fesih nedeninden de bahsedilemez.
İşçinin davranışlarından ve yeterliliğinden kaynaklanan nedenler, aynı yasanın 25. maddesinde belirtilen nedenler yanında, bu nitelikte olmamakla birlikte, işyerlerinde işin görülmesini önemli ölçüde olumsuz etkileyen nedenlerdir. İşçinin davranışlarından veya yetersizliğinden kaynaklanan nedenlerde, iş ilişkisinin sürdürülmesinin işveren açısından önemli ve makul ölçüler içinde beklenemeyeceği durumlarda, feshin geçerli nedenlere dayandığını kabul etmek gerekecektir.
İşçinin davranışlarından kaynaklanan fesih sebebi, işçinin kusurlu bir davranışını şart koşar.
İş Kanunu’nun 25’inci maddesinin II’nci bendinin (d) fıkrasına göre, işçinin işverene veya ailesine karşı şeref ve namusuna dokunacak sözler söylemesi veya davranışlarda bulunması ya da işveren hakkında şeref ve haysiyet kırıcı asılsız ihbar ve isnatlarda bulunması veya işçinin işverene veya aile üyelerinden birine sataşması haklı fesih nedeni olarak sayılmıştır. Böyle durumlarda işçi, anayasanın 25 ve 26’ncı maddesi ile güvence altına alınmış düşünceyi açıklama özgürlüğüne dayanamaz. Buna karşılık işçinin bu ağırlıkta olmayan işveren aleyhine sarfettiği sözler çalışma düzenini bozacak nitelikte ise geçerli fesih nedeni sayılmalıdır. Sadece işverene karşı değil, işveren temsilcisine karşı yöneltilen ve haklı feshi gerektirecek ağırlıkta olmayan aleyhe sözler geçerli fesih nedeni sayılmalıdır. Bunun gibi, işçinin, işveren veya aile üyelerinden olmamakla birlikte, işverenin yakını olan veya işverenin yakın ilişkide bulunduğu veya başka bir işte ortağı olan kişilere hakaret ve sövgüde bulunması, bu kişilere asılsız bildirim ve isnatlar yapması özellikle işverenin şahsının önemli olduğu küçük işletmeler bakımından bu durum iş sözleşmesinin feshi için geçerli neden oluşturacaktır. İşçinin, işverenin başka bir işçisine sataşması 25/II, d hükmü uyarınca haklı fesih nedeni sayılmıştır. Sataşma niteliğinde olmadığı sürece, diğer işçilerle devamlı ve gereksiz tartışmaya girişmek, iş arkadaşları ile ciddi geçimsizlik göstermek geçerli fesih nedenidir.
Somut olayda davacı elektrik teknisyeni olarak çalıştığını, davalı işverenin devamlı kendisine hakaret etmesi nedeniyle haklı olarak iş sözleşmesini 19/04/2012 tarihli ihtarname ile feshettiğini iddia etmiş, davalı, sürekli işe geç gelmesi nedeniyle uyarılması üzerine 17/04/2012 tarihinden sonra işe gelmediğini, devamsızlık nedeniyle iş sözleşmesine son verildiğini savunmuştur. Dinlenen davacı tanıkları davalı işverenin işçilere karşı sürekli hakaret ettiğini beyan etmiş somut bir olay bildirmemişlerdi. Dinlenen davacı tanıkları ise hakaret olayına şahit olmadıklarını, davacıya geç kalması nedeniyle şirket yetkilisinin sitem ettiğini beyan etmişlerdir.
Davacının davalı işveren hakkında şikayet nedeniyle görülen .... . Sulh Ceza Mahkemesinin 2012/1972 E. 2013/1053 K. dosyasında dinlenen tanık ...’in “Ben bir dönem sanığın işyerinde çalıştım alt katta bulunduğum bir sırada üst kattan katılan ile sanık arasındaki tartışmayı net olarak duydum sanığın ana avrat sinkaflı küfürler ettiğini duydum aralarında ne geçtiğini bilmiyorum ben olayın gün ve saatini tam olarak hatırlamıyorum ancak bu olaydan sonra katılanın işten ayrıldığını bir daha işyerine gelmediğini düşünüyorum.” şeklinde beyanda bulunduğu, anılan ceza dosyasında davalı hakkında hakaret suçu sabit olmadığından beraatına karar verildiği ve dosyanın kesinleşmediği anlaşılmaktadır.
Mahkemece, dosya kapsamında dinlenilen soyut tanık beyanlarıyla, .... . Sulh Ceza Mahkemesinin 2012/1972 E. 2013/1053 K. dosyasında verilen kararın kesinleşmesi beklenilmeden bu dosya kapsamında dinlenilen tanık soyut tanık beyanlarıyla kıdem ve ihbar tazminatı hakkında karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
3-Davacı dava dilekçesinde fazla çalışma ve hafta tatili alacağının yasal faizi ile birlikte tahsilini talep etmiştir.
4857 sayılı Yasanın 34.maddesinde gününde ödenmeyen ücretler için mevduata uygulanan en yüksek faiz oranının uygulanacağı bildirilmiştir. Fazla çalışma ve hafta tatili ücreti de ücret kapsamında olup uygulanacak faiz en yüksek banka mevduat faizidir. Zaman zaman yasal faizin en yüksek banka mevduat faiz oranının üzerine çıktığı bir gerçektir. Bu durum gözetilerek ve HMK 26. maddesi gereğince talep de dikkate alınarak fazla çalışma ve hafta tatili alacağına en yüksek banka mevduat faiz oranını geçmemek kaydı ile yasal faiziyle tahsiline karar verilmesi gerekirken mahkemece talep de aşılarak doğrudan mevduat faizine hükmedilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde taraflara iadesine, 09/03/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.