Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK" nın 89/1, 2-b, 62/1, 52/2-4, 51/1-3-7-8. maddeleri gereği mahkumiyet.

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki otomobille, gündüz vakti, meskun yerde, çift yönlü yolda seyir halinde iken soldan yola giren 2003 doğumlu yayaya çarpması sonucu yayanın vücudunda ağır kırık oluşacak şekilde yaralandığı olayda; gerçekleşen netice öngörülebilir ise de, fail tarafından öngörülmüş olmasına karşın, failin şansına veya başka etkenlere güvenerek hareketini sürdürdüğüne ilişkin herhangi bir bilgi ve belirleme bulunmadığı gibi, sanığın hızına ilişkin teknik bir belirleme de bulunmadığı dikkate alındığında, sanık hakkında TCK"nın 22/3 maddesinde belirtilen bilinçli taksir hükümlerinin uygulanmamasında isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamedeki 1 numaralı görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet savcısı ve katılanlar vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında tayin edilen adli para cezasının ertelenemeyeceğinin gözetilmemesi suretiyle TCK"nın 51/1 maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasından TCK"nın 51/1-3-7-8 madde ve bentlerinin uygulanmasına ilişkin paragrafların çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.