17. Ceza Dairesi 2015/194 E. , 2015/3267 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun Dairemizce de benimsenen 22.01.2013 gün 2012/1142 Esas ve 2013/17 Karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere, 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesi kapsamında nitelikli konut dokunulmazlığını ihlal suçunun, 5271 sayılı CMK"nın 253/1. fıkrası “b” bendi 3. nolu alt bendi kapsamı dışında bulunması nedeniyle, tebliğnamedeki (1) nolu bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiş; sanıkların, suç tarihinde gündüz sayılan zaman diliminde, müştekinin kaldığı otel odasının kapısını anahtar yada diğer alet uydurmak suretiyle açıp içeri girerek, pek fahiş değerde eşya ve parayı almaları ve odadan çıktıkları sırada tanık Kamuran tarafından fark edilip yakalanmaları şeklinde gerçekleşen olayda; 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi uyarınca, sanık yararına olan yasanın belirlenmesi için yapılan karşılaştırma sırasında, dosya içeriğine göre sanıkların eylemine uyan 765 sayılı TCK’nın 493/2, 62, 522 (pek fahiş), 81. maddeleri ile 5237 sayılı TCK"nın 142/2-d, 35, 53; 116/1, 119/1-c, 53. maddeleri uyarınca karşılaştırma yapılması gerektiğinin gözetilmemesi, sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yargıtay 6. Ceza Dairesi"nin 13.12.2005 gün, 2003/21288 Esas, 2005/11807 Karar sayılı ilamıyla bozulan Mahkemenin 25.12.2002 gün, 2001/756 Esas ve 2002/771 Karar sayılı kararıyla, 765 sayılı TCK"nın 493/2, 62, 522, 523, (Hüsamettin için ayrıca 81.) maddeleri uyarınca sonuç olarak sanık Adnan hakkında 2 yıl 8 ay, sanık Hüsamettin hakkında 2 yıl 13 ay 10 gün olarak verilen hapis cezasına ilişkin hükmün yalnızca sanıklarca temyiz edildiğinin anlaşılması karşısında; ceza süresi yönünden kazanılmış hak ilkesine riayet edilmeden, 5237 sayılı TCK"nın 142/2-d, 35, 116/4. maddeleri uyarınca netice olarak sanıklar hakkında “2 yıl 3 ay” ve “1 yıl” hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."nin temyiz nedeni ve tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanıklar hakkında verilen “2 yıl 3 ay” ve “1 yıl” hapis cezasına ilişkin hükmün, sanık Adnan hakkında “2 yıl 8 aya”, sanık Hüsamettin hakkında “2 yıl 13 ay 10 güne” indirilmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
