Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-a-b-e, 62, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereği mahkumiyet (sanıklar hakkında ayrı ayrı)

Taksirle yaralama suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanıklar müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
a-) Sanıklar ... ve ..."ün mahkumiyetlerine ilişkin hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanıklar hakkında hükmedilen adli para cezasının taksitlendirilmesi sırasında TCK"nın 52/4. maddesi gereğince, taksitlerden birinin ödenmemesi halinde, geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtar edilmesi ile yetinilmesi yerine, infaz aşamasında nazara alınması gereken 5275 sayılı Kanunun 106. maddesi gereğince de ihtarına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükümlerin 7. paragrafındaki “TCK"nın 52/4. maddesi uyarınca” ibaresinden sonra gelen kısmın hükümden çıkarılarak, yerine “sanıktan tahsil edileceği ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa İHTARINA” ibaresinin eklenmesi ve hükümlerin 8. paragrafının hükümden çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
b-) Sanık ..."ın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesin gelince;
Sanıklardan müteahhit ..."e ait "...." adlı inşaatta katılan ..."ın işçi olarak, sanık ..."ün ustabaşı olarak çalıştığı, olay tarihinde saat 08.40 sıralarında kalıp işçisi sanık ..."ın gırgır vinç ile inşaatın üst katlarına asmolen briket taşıdığı, zeminde 2,8 metre yüksekliğinde yığılı vaziyette bulunan asmolen biriketlerin üzerinde durarak gırgır vincin sepetine asmolenleri katılan işçinin yüklediği, asmolenlerin vinç tarafından yukarı katlara doğru çıkarılması esnasında vincin sepetinden düşen bir asmolen briketin çarpması sonucu briket üzerinden zemine düşerek nitelikli yaralandığı olayda; katılanın mahkemedeki beyanında “sanık ...."nın vincin başından ayrılıp yerini başka bir ustaya verdiği, vinci kullanan şahsın sepeti hızlı çekmesi sonucunda sepeti bırakıp bırakmama konusunda tereddütte kalarak asmolen yığınının üzerinden düştüğü” yönündeki beyanları ile sanık ..."ın “yukarı katlara malzeme çekmek için kullanılan asansörü kendisinin kullandığı” yönündeki beyanı arasında çelişkinin giderilmesinden sonra sanığın hukuki durumunun tayin ve tespiti gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.