Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/71 Esas 2016/7401 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/71
Karar No: 2016/7401
Karar Tarihi: 10.03.2016

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/71 Esas 2016/7401 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi         2015/71 E.  ,  2016/7401 K.
"İçtihat Metni"


Y A R G I T A Y İ L A M I


MAHKEMESİ : İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, tazminat, ihbar tazminatı, fazla mesai ile hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin sona erdirildiğini, yapılan anlaşma gereği ödenmesi gereken tazminat ve diğer alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, tazminat, ihbar tazminatı, fazla mesai ve hafta tatili alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Hafta tatili gününde çalıştığını iddia eden işçi, bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Hafta tatillerinde çalışıldığının ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, yazılı delil niteliğindedir. Ancak, sözü edilen çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda, mahkemece, hafta tatili alacağı talebi hüküm altına alınmış ise de, karar, bu yönü itibariyle dosya içeriğine uygun düşmemektedir. Dosya kapsamı ve tanık beyanlarına göre, davacının, bölge müdürü olarak görev yaptığı, pozisyonu gereği, çalışma gün ve saatlerini kendisinin belirleyebildiği ve ayrıca işin niteliği de nazara alındığında hafta tatili yapmaksızın çalıştığının ispatlanmadığı anlaşılmaktadır. Şu halde, mahkemece, hafta tatili alacağı talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
3-Kabule göre de, davalının kanuni süresinde ileri sürülen ıslaha karşı zamanaşımı definin nazara alınmaması da isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10.03.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.

Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.