Yargıtay - Konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2010/23725 Esas 2012/8721 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2010/23725
Karar No: 2012/8721
Karar Tarihi: 05.04.2012

Konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2010/23725 Esas 2012/8721 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Tebliğname No: 2-2008/262954 olan kararda, Siirt 1. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar incelenmiştir. Dosya incelendiğinde, konut dokunulmazlığını bozma suçu yönünden sanıkların eylemlerinin genel kast yeterli olduğu belirtilmiş ve hak sahibinin rızasının olmaması halinde suçun oluşacağı vurgulanmıştır. Kararda, sanıkların cezalarının hesaplanması esnasında uyulması gereken kanunlara uyulmadığı gerekçesiyle bozma kararı verilmiştir. Suç tarihine göre sanıkların yaşları nedeniyle cezalarında indirim yapılması gerektiği, erteli ceza hükmü verilen sanık hakkında uygulanan kanun ve madde numarasının belirtilmediği de belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 119/1-c maddesi, 7. ve 5252 sayılı Kanun'un 9. maddeleri, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun tüm hükümleri, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 31/3 maddesi ve 5377 sayılı yasayla değişiklik öncesi hali.

2. Ceza Dairesi 2010/23725 E. , 2012/8721 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2008/262954
MAHKEMESİ : Siirt 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 13/05/2008
NUMARASI : 2006/425 (E) ve 2008/193 (K)
SUÇ : Konut dokunulmazlığını bozma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Konut dokunulmazlığını bozma suçu yönünden kanunumuz özel bir kast aramamış olup bu suçun oluşması için genel kast yeterlidir. Sanıkların hangi saik ile hareket ettiği önemli değildir. Bu suçun oluşması için hak sahibinin rızasının olmadığını bilerek ve isteyerek mesken yada müştemilatına girilmesi ile suçun manevi unsuru oluşacaktır. Bu nedenle sanıkların davaya konu eylemleri konut dokunulmazlığını bozma suçunu oluşturacağından ve sanıklar hakkında teşdit uygulanırken mahkemece gösterilen gerekçe yeterli görüldüğünden tebliğnamedeki bu yöndeki görüşlere iştirak edilmemiş, sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK.nun 119/1-c maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- 5237 sayılı TCK.nun 7. ve 5252 sayılı Kanun"un 9. maddeleri uyarınca sanıkların eyleminin uyduğu kabul edilen 765 sayılı TCK ve 5237 sayılı TCK.nun tüm hükümleri olaya ayrı ayrı uygulanmak suretiyle sonuçların belirlenmesi, bu şekilde belirlenen sonuç cezaların karşılaştırılması ve sonucuna göre lehe olan kanunun belirlenmesi gerekirken, denetime olanak verecek biçimde cezalar hesaplanıp sonuçlar belirlenmeden sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK gereğince yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Suç tarihine göre 17 yaşında olan sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK.nun 31/3 maddesinin uygulanması karşısında, bu maddenin 5377 sayılı yasa ile yapılan değişiklik öncesi 01.06.2005-08.07.2005 tarihleri arasında yürürlükte olan haline göre sanıklar hakkında yaşları nedeniyle 1/2 oranında indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3- Sanık R.. D.. hakkında erteli cezasının aynen infazına karar verilirken uygulanan kanun ve maddesinin kararda gösterilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 05/04/2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.