Danıştay 4. Daire 2016/6829 Esas 2020/5901 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/6829
Karar No : 2020/5901

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : …Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, karayolu ile personel ve öğrenci taşımacılığı faaliyetinde bulunduğundan bahisle re'sen tesis edilen mükellefiyet işlemi ile muhtelif dönemlere ait beyannamelerini elektronik ortamda kanuni süresinde vermediğinden bahisle 213 sayılı Kanunun mükerrer 355/1. maddesine istinaden kesilen özel usulsüzlük cezalarının
kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; uzun süre zarfında devamlı olarak adına birden çok ticari araç kaydı bulunan davacının bu araçlar ile ticari faaliyeti olmadığını ortaya koyabilecek herhangi bir bilgi yada belgenin dosyaya ibraz edilemediği dikkate alındığında davacının karayolu ile personel ve öğrenci taşımacılığı faaliyetinde bulunmak suretiyle ticari faaliyette bulunduğu anlaşıldığından davacı adına resen tesis edilen mükellefiyet işleminde hukuka aykırılık bulunmadığı, elekronik ortamda beyanname verilebilmesi için usulüne uygun olarak tesis edilmiş bir mükellefiyetin bulunması ve bu mükellefiyete bağlı olarak elektronik ortamda işlem yapılabilmesi için gerekli şifre, parola vb. gibi elektronik araçların sağlanmış olmasının gerekli olduğu, olayda ise geçmişe dönük olarak re'sen mükellefiyet tesis edilmesi nedeniyle, davacının uyuşmazlık konusu dönemler için elektronik ortamda beyanname verme olanağı bulunmadığı göz önünde bulundurulduğunda davacı adına elektronik ortamda beyanname verilmemesi nedeni ile kesilen özel usulsüzlük cezalarında hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir. Kararın kabule ilişkin kısmının bozulması istenilmektedir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacı adına kesilen özel usulsüzlük cezalarının hukuka uygun olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4.Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 21/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.