Taraflar arasında görülen davada;Davacı, ortak miras bırakan adına kayıtlı 724 ada 4 parsel  ile 313 ve 908 parsel sayılı taşınmazlarla, murise ait 80 adet arı kovanına davalının tasarruf etmek ve kendi kullanımına engel olmak suretiyle müdahale ettiğini ileri sürüp, elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteğinde bulunmuştur.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalının 4 parsel sayılı taşınmazdaki davacı payına tecavüz ettiği ve kullanmasına engel olduğu, diğer dava konusu hususlarda davacı payına elatması olmadığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik  raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
 
                                             -KARAR-
 
Dava, paydaşlar arasında elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden, çekişme konusu 4 parsel sayılı taşınmazın tarafların miras bırakanı adına kayıtlı olduğu, üzerinde bina bulunduğu ancak, yapının arz üzerindeki konumuna göre diğer bölümlerinin binadan bağımsız olarak kullanılmasının mümkün olmadığı ve davalının binayı tasarrufu altında tuttuğu keşfen saptanmak ve bu olgu mahkemece benimsenmek suretiyle davacının payına vaki elatmanın önlenmesine karar verilmesinde bir isabetsizlik yoktur. Davalının bu yöne değinen temyiz itirazları yerinde değildir, reddine.
Ancak, çekişmeli taşınmaz üzerindeki muhdesatın tarafların miras bırakanı tarafından yapıldığı, murisin ölümünden dava tarihine kadar uzunca bir süre geçmesine karşın taşınmazı kullandığı, davacının, tasarrufuna son vermesi için davalıya uyarı (ihtar) göndermediği görülmektedir. Öyleyse, anılan yerde davalının, davacının müsaade ve muvafakatıyla oturduğunun kabulü gerektiği sonucuna varılmaktadır.
Bilindiği gibi; izne bağlı kullanımlarda ecrimisil istenemeyeceği kuşkusuzdur.
Hal böyle olunca, ecrimisil isteği yönünden davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu üzere hüküm kurulmuş olması doğru değildir.
Davalının, bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle, hükmün açıklanan nedenden ötürü HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  14.02.2008 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.