MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA :Davacı, maaş , ikramiye, fazal measi, ücret farkının ödetilmesine
karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı davalı işyerinde teknisyen olarak çalışmakta iken Meslek Yüksek Okulunu bitirdiğini bu nedenle Tekniker yapılmasını talep ettiğini, davalının bu talebi reddettiğini, İdare Mahkemesine başvurduğunu, red işleminin iptal edildiğini, buna rağmen tekniker yapılmadığını 30.03.2006 da Tip 2. sözleşmesini imzaladığını, bu sözleşmeyi teknisyen olarak imzalaması nedeniyle Tekniker ücretinden kaynaklanan ücret, ikramiye ve fazla mesai farkı alacağı olduğunu belirterek anılan alacakları talep etmiştir.
Mahkemece istek gibi hüküm kurulmuştur.
Hükme asas alınan bilirkişi raporunda; davacının Tip 2 başlıklı sözleşmeyi imzaladığı 30.03.2006 ile 15.4.2009 tarihi arasına ilişkin tekniker ücretine göre fark alacakları hesaplanarak kabulüne karar verilmiştir.
Davacının İdare Mahkemesine açtığı dava ile, davacı talebinin kurum içi yükselmelerde uygulanacak esaslara göre değerlendirme yapılması gerektiği, doğrudan reddinin hatalı olduğu karara bağlanmıştır. Anılan karar davacının tekniker yapılmasına ilişkin olmadığı gibi , özelleşme öncesi döneme aittir.
Davalının 14.11.2005 de özelleşmesinden sonra, davacının iş mevzuatına geçerek imzaladığı 30.03.2006 günlü Tip 2 iş sözleşmesinde; ünvanının teknisyen olduğu ve ücretinin miktarı açıkca yazılıdır. Böyle olunca davacı ancak anılan sözleşmede yazılı olan ücreti alabilir, statü değişikliği öncesine ait ücretini talep edemez. Davacının teknisyen olarak görev yaptığı da uyuşmazlık dışıdır.
Bu nedenle fark alacak isteklerinin reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi hatalıdır.
Kabulü göre ise; dava 19.01.2009 tarihinde açıldığı halde 15.04.2009 a kadar alacak hesabının yapılması da H.U.M.K. nun 74. maddesine aykırıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 05.04.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.