Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/2206 Esas 2021/753 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2206
Karar No: 2021/753
Karar Tarihi: 27.01.2021

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/2206 Esas 2021/753 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından TCK’nın 89/1, 62, 52/1-4, 53/6. maddeleri gereğince taksirle yaralama suçu işlediği gerekçesiyle sanık mahkum edilmiştir. Sanığın temyiz başvurusu üzerine, Yargıtay 12. Ceza Dairesi dosyayı incelemiştir. TCK'nın 89. maddesinin 1. fıkrasında öngörülen temel ceza miktarı itibariyle dosya basit yargılama usulüne tabidir. Anayasa Mahkemesi'nin 25.06.2020 tarihli ve 2020/16 Esas-2020/33 Karar sayılı iptal kararı sonucunda, CMK'nın 251. maddesi hükümlerinin değerlendirilmesinde zorunluluk bulunmuştur. Bu nedenle, hüküm BOZULMUŞTUR. Kanun maddeleri ise şöyledir: TCK'nın 89/1, 62, 52/1-4, 53/6; CMK'nın 251. ve 7188 sayılı Kanun'un 24. maddesi.

12. Ceza Dairesi 2020/2206 E. , 2021/753 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 62, 52/1-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Sanığa isnat edilen taksirle yaralama suçu için TCK"nın 89. maddesinin 1. fıkrasında öngörülen temel ceza miktarı itibariyle 5271 sayılı CMK"nın, 17.10.2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi ile başlığı ile birlikte yeniden düzenlenmiş olan ve 251. maddesinin 1. fıkrasında yer alan “Basit yargılama usulü"" şeklindeki düzenlemesine tabi olacağı; Anayasa Mahkemesinin 19.08.2020 tarihli ve 31218 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan, 25.06.2020 tarihli ve 2020/16 Esas-2020/33 Karar sayılı iptal kararı ile; kovuşturma evresine geçilmiş olan ve basit yargılama usulü uygulanabilecek dosyalar yönünden 7188 sayılı Kanunun 5. maddesinin 1-d bendinde yer alan düzenlemenin iptal edildiği anlaşıldığından; Anayasa Mahkemesinin anılan iptal kararı doğrultusunda CMK"nın 251. maddesi hükümlerinin değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması;
Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı sair yönler incelenmeksizin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; 27.01.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.