17. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/11597 Karar No: 2016/1695 Karar Tarihi: 15.02.2016
Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/11597 Esas 2016/1695 Karar Sayılı İlamı
17. Hukuk Dairesi 2015/11597 E. , 2016/1695 K. "İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :..........Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü: -K A R A R- Davacı vekili; davalı şirkete ait aracın davacının aracına arkadan çarptığını, davalının maliki olduğu araç sürücüsünün kusurlu olduğunu, kazaya ilişkin .........Asliye Hukuk Mahkemesinin 2012/62 D.İş sayılı dosyasında aldırılan bilirkişi raporuna göre araçta 2.000,00 TL değer kaybı hesaplandığını, değer kaybının tahsili için Kemalpaşa İcra Müdürlüğünün 2012/2418 esas sayılı dosyası ile başlatılan takibe davalı tarafça yapılan haksız ve kötü niyetli itirazın iptali ile takibin devamına karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili; alınan bilirkişi raporunu kabul etmediklerini, kazanın davacıya ait aracın sürücüsünün kusuru nedeniyle oluştuğunu, kaza tespit tutanağını kabul etmediklerini, davacıya ait aracın daha önce iki kez kaza geçirmiş olması nedeniyle değer kaybından bahsedilemeyeceğini, talep edilen tazminatın fahiş olduğunu, açılan davanın haksız ve yersiz olduğunu belirterek davanın reddini talep etmiştir. Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile itirazın 1.500,00TL ve 07/08/2012 tarihinden itibaren işlemiş yasal faiz yönünden iptaline karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. 6100 Sayılı HMK."nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK."nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL’ye çıkarılmıştır. Temyize konu kararda talebin tamamının kısmen kabulü ile 1.500,00 TL"lik kısım kabul edilmiş olup fazlaya ilişkin istem reddedilmiştir. Karar, anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden temyiz edilen kısım miktar itibariyle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, 15/02/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.