MAHKEMESİ : İpsala Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 16/11/2012
NUMARASI : 2011/202-2012/173

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 24.08.2011 gününde verilen dilekçe ile dava konusu yerin tapunun beyanlar hanesine belirtilen yol olduğunun tespiti ile müdahalenin önlenmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 16.11.2012 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı temsilcisi tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili, paftada yol olarak bırakılan taşınmazın 2024 m2"lik kısmının davacıya ait 200 parsel sayılı taşınmazın beyanlar hanesinde belirtilen özel yol olarak davacıya ait olduğunun tespiti ile davalı köy muhtarlığının müdahalesinin önlenmesini talep etmiştir.
Davalı köy muhtarlığı temsilcisi, dava konusu yerin eskiden beri köylü tarafından yol olarak kullanıldığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulüne, 200 parsel sayılı taşınmazın beyanlar hanesinde 06.12.1976 tarih 1467 yevmiye numarası ile belirtilen 2024 m2"lik yolun malikinin davacı olduğunun tespitine ve davalı tarafından yapılan müdahalenin men"ine karar verilmiştir.
Hükmü, davalı temsilcisi temyiz etmiştir.
Davacı adına kayıtlı bulunan İpsala ilçesi P. Köyü 200 parsel sayılı taşınmazın tapu kaydının beyanlar hanesinde "2024 m."lik yol malik Mehmet oğlu O. Ç. aittir" şerhi bulunmaktadır.
Davacı, 200 parsel sayılı taşınmaza ölünceye kadar bakma akdi ile malik olmuştur. Nüfus kayıtlarının incelenmesinden, lehine şerh bulunan Mehmet oğlu Osman Çoban"ın davacının dedesi olduğu anlaşılmaktadır. Yapılan kadastro tespitinde dava konusu yer genel yol olarak bırakılmış, 06.12.1976 tarihli 1467 sayılı yevmiye ile özel yol olduğuna ilişkin şerh konulmuştur.
Türk Medeni Kanununun 715. ve 3402 sayılı Kadastro Kanununun 16/B maddesi gereğince yollar paralı veya parasız kullanımı kamuya tahsis edilen veya kamunun kadimden beri yararlandığı orta malı taşınmazlardır. Bu özellikleri gereği yoldan yararlanma hakkı olan herkes dava konusu yerden yararlanma hakkına sahiptir.
Ayrıca, davacı İpsala Sulh Hukuk Mahkemesinin 2010/262 Esas, 2011/37 Karar sayılı dosyasında dava konusu taşınmazın TMK 713. maddesi gereğince adına tescilini talep etmiş, mahkemece davacı yararına edinme koşulları gerçekleşmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Açıklanan nedenlerle, kesinleşen kadastro tespiti ile genel yol olarak bırakılan kısım içerisinde kalan yerden herkesin yararlanma hakkı bulunduğundan davanın reddine karar verilmesi gerekirken yerinde olmayan gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş, bu nedenle hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 09.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.