Taraflar arasında görülen davada;Davacılar, miras bırakanları A.nin 34 parsel sayılı taşınmazı mirastan mal kaçırmak amacıyla ve muvazaalı olarak davalı kızı ve damadına temlik ettiğini, onlarında bir kısım paylarını diğer davalı gelinleri S.ye temlik ettiklerini, işlemlerin danışıklı olduğunu ileri sürerek tapunun iptali ile Ali mirasçıları adına tescili isteğinde bulunmuşlardır.
Davalılar G.ve Ş.; 17.8.2005 tarihli cevap dilekçesi ile davayı kabul ettiklerini beyan etmişlerdir.
Davalı S., çekişmeli taşınmazdaki payı bedeli ile satın aldığını bildirip, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davacılar tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.

                                                                           -KARAR-
Dava muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptal tescil isteği ile açılmış, davanın kısmen kabulüne dair verilen karar davacılar tarafından temyiz edilmiştir.
Davalılardan E....tapu maliki olmaması, davalı S..... yönünden de iddialar ispatlanamamış olduğundan davacıların bu yöne ilişkin temyiz itirazlarının reddine;
Davacıların diğer temyiz itirazlarına gelince; davanın ilk celsede kabulü halinde 492 Sayılı Harçlar Yasasının 22. maddesine göre tam harcın 1/3 üne, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 6. maddesine göre de vekalet ücretinin 1/2 sine hükmedilmesi ve davayı kabul eden davalılara yükletilmesi gerekirken davanın kabulünden söz edilerek davacı üzerinde bırakılmasının yasal dayanağı olnıadığı gibi, hakkındaki dava ret edilen S. Ö... adının karar kısmında yanlış yazılması da doğru görülmemiştir.
Hal böyle olunca yukarıdaki ilkelere göre yargılama giderlerinin hesaplanarak ve karar bölümündeki isim yanlışlığı da düzeltilerek hüküm kurulması gerektiğinden davacının bu yöne ilişkin temyiz itirazlarının kabulü ile yerel mahkeme kararının H.U.M.Y. 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 11.2.2008 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.