Taraflar arasında görülen davada;
Davacı,paydaşı olduğu 1000 parsel sayılı taşınmazda bulunan evinde oğlu olan davalı yan tarafından oturulmak suretiyle müdahale edildiğini ileri sürerek,el atmanın önlenmesi isteğinde bulunmuştur.
Davalı yanı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece,davalıların taşınmazdaki ikametinin davacının rızası dışında olmadığından davanın reddine karar verilmiştir.
Karar,davacı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla;Tetkik Hakimi raporu okundu,düşüncesi alındı.Dosya incelendi,duruşma isteği değerden reddedilerek,gereği görüşülüp düşünüldü:

                                                                                   -KARAR-
Dava, çaplı taşınmaza el atmanın önlenmesi isteğine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir. Dosya içeriği ve toplanan delillerden; çekişme konusu 1000 parsel sayılı taşınmazın paylı mülkiyet üzere olduğu ve taşınmazda davacı ile birlikte 13 paydaşın daha malik bulunduğu,davalıların kayıttan ve mülkiyetten kaynaklanan bir haklarının olmadığı,ancak taşınmazda yapılanmak suretiyle tasarruf ettikleri anlaşılmaktadır.
Davalılar savunmalarında,davacının muvafakatı ile 1992 ve 1993 yıllarında ev yaptıklarını bildirmişlerdir.Her ne kadar başlangıçta davacının muvafakatına dayalı olarak taşınmaz tasarruf edilmekte ise de,dava açılmış olmakla muvafakatin geri alındığı kabul edilmelidir ..
O halde,davacının TMK"nun 683 md. sinden kaynaklanan "mülkiyet hakkına değer verilmek suretiyle,davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken,yanılgılı değerlendirme ve yasalolmayan gerekçelerle yazılı olduğu üzere hüküm kurulması doğru değildir. Davacının temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenden ötürü HUMK"nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA,alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 11.2.2008 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.