Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/21001 Esas 2015/2521 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 2-e, 22/3, 62, 51/1-3 maddeleri gereğince mahkumiyet.

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
CMK"nın 231. maddesinin 11. fıkrası uyarınca ancak, kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanık hakkında durumunun değerlendirilerek, kısmi infaz veya koşulların varlığı halinde TCK"nın 50 ve 51. maddelerinin uygulanması suretiyle yeni bir mahkumiyet hükmü kurulabileceği gözetilmeksizin, yeniden suç işleyen sanık hakkında açıklanan hükümdeki hapis cezasının, önceki hükmü açıklamakla yetinilmesi gerekirken aynı Kanunun 51. maddesi gereğince ertelenmesi, tam kusurlu sanık hakkında temel ceza tayin edilirken asgari hadden uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından, TCK"nın 61/2. maddesine aykırı olarak TCK"nın 22/3. maddesinin TCK"nın 89/1. maddesi gereğince belirlenen temel cezadan sonra uygulanması yerine, 89/2-b.maddesinden sonra uygulanması sonuca etkili olmadığından bozma sebebi Yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sanığın beraat etmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 12.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.