Esas No: 2021/8838
Karar No: 2022/4860
Karar Tarihi: 14.06.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/8838 Esas 2022/4860 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Aslıye Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir davada, İmamoğlu İcra Müdürlüğü'nden davalılar tarafından icra takibi yapıldığı ancak borcun ödendiği belirtilerek dava açılmıştır. Mahkeme, davalının kötü niyet tazminatına mahkum edilmesine karar vermiştir. Ancak karar düzeltme başvurusu reddedilmiştir. Kararın gerekçesi, HUMK'nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini içermemesidir. Karar düzeltme harcı ve para cezası, HUMK'nın 442/3. maddesi uyarınca takdiren alınarak Hazine'ye gelir kaydedilecektir. HUMK, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada İmamoğlu Asliye Hukuk Mahkemesi'nce verilen 29.05.2019 gün ve 2019/67 - 2019/176 sayılı kararı onayan Daire'nin 30.03.2021 gün ve 2020/3816 - 2021/3072 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili ve davalı ... vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçelerinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davacı hakkında davalılardan ... tarafından İmamoğlu İcra Müdürlüğü’nün 2013/444 Esas sayılı dosyası ile icra takibi yapıldığını, takibe konu borcun 11.05.2014 tarihinde davalı ... ile yapılan yazılı mutabakat çerçevesinde ödendiğini, davalı ...'ün borç kapandıktan sonra 04.07.2014 tarihinde noter kanalı ile icra dosyasını diğer davalı ...’a temlik ettiğini, bu işlemin ödenen borcun 2. defa tahsili için kötü niyetle yapıldığını ileri sürerek, davacının davalılara borçlu olmadığının tespitine ve davalıların kötü niyet tazminatına mahkum edilmelerine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, yapılan temlikin usulüne uygun olduğunu, icra dosyasına yansımış ödeme ile ilgili bir belgenin olmadığını, alacaklı ile borçlu arasındaki iç ilişkinin kendisi tarafından bilinmesinin mümkün olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı ..., takibe konu borcun diğer davalı ... tarafından kendisine ödendiğini, bu nedenle alacağı temlik ettiğini belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, uyulan bozma ilamına göre kısmen kabul kısmen reddine dair verilen kararın davacı ve davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.
Davacı ve davalı ... vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre ve özellikle uyulan bozma kararına göre verilmiş olmasına göre, davacı ve davalı ... vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı ve davalı ... vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 44,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacı ve davalı ...'den ayrı ayrı alınarak Hazine'ye gelir kaydedilmesine, 14/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
