Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/7415 Esas 2015/20766 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/7415
Karar No: 2015/20766
Karar Tarihi: 24.12.2015

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/7415 Esas 2015/20766 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İçtihat metni, Asliye Ceza Mahkemesinde görülen bir hırsızlık davası sonucunda verilen mahkumiyet hükümünü içermektedir. Sanıkların suçu işlediği kabul edilmiş ve temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak, sanık ... hakkında önceden verilen bir hükümün gözetilmediği ve koşullu salıverilen sanıklar hakkında hak yoksunluğunun uygulanamayacağı hususlarına dikkat çekilmiştir. Bu nedenlerle, hükmün bazı kısımlarının çıkarılması ve düzeltilerek onaylanması kararı verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu, 37. madde
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu, 39/1. madde
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu, 53. madde

13. Ceza Dairesi 2014/7415 E. , 2015/20766 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık ..."ın hırsızlık eylemine doğrudan doğruya katıldığı ve hakkında 5237 sayılı TCK"nın 37. Maddesinin uygulanması yerine yardım eden kabulüyle aynı yasanın 39/1. maddesiyle uygulama yapılması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanık ... hakkında ... Asliye Ceza Mahkemesinin 2007/281-490 sayılı ilamının suç tarihinden sonra kesinleşmiş olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
2- TCK"nın 53. maddenin 3. fıkrasına göre, koşullu salıverilen sanıklar hakkında, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde öngörülen kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından hak yoksunluğunun uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... müdafii ile sanıklar ... ve ..."ın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık ... ile ilgili olarak hüküm fıkrasından “... Asliye Ceza Mahkemesinin2007/281-490 sayılı ilamının” cümlesinin çıkarılması ile yine tüm sanıklarla ilgili hüküm fıkralarından 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili bölümlerin çıkartılarak, yerine "TCK"nın 53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanıkların mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına" ibaresi eklenmek suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.12.2015 tarihinde oy birliği ile karar verildi.