22. Ceza Dairesi Esas No: 2015/21308 Karar No: 2016/4156 Karar Tarihi: 21.03.2016
Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/21308 Esas 2016/4156 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, karşılıksız yararlanma suçlamasıyla yargılanan sanığı beraat ettirmiştir. Ancak yerel mahkeme, 6352 sayılı yasanın geçici 2. maddesi gereği sanığın kuruma verdiği zararı tazmin etmemesi nedeniyle mahkumiyet kararı vermiştir. Yargıtay ise, karşılıksız yararlanma suçunu işlediği kabul edilen sanığın, kurumun zararını tazmin etmesi halinde ceza verilmesine yer olmadığına dair bildirimde bulunulması gerektiğini belirtmiş ve karar bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şöyledir: 6352 sayılı Yasa'nın Geçici 2. maddesi, 2. fıkrası.
22. Ceza Dairesi 2015/21308 E. , 2016/4156 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Karşılıksız yararlanma HÜKÜM : Beraat
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik ve suç tarihlerine göre dosya görüşüldü: 02.07.2012 tarihinde kabul edilip 28344 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan ve 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Yasanın Geçici 2. maddesinin 1. ve 2. fıkrası hükümleri birlikte ele alınıp değerlendirildiğinde, "yapılan değişiklikle amaçlananın bu kapsam dahilindeki suçlar bakımından kurum zararının ödenmesi halinde, olayın sanık ya da sanıkları hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilerek işin esasına girilmesinin önlenmesi" olduğu ve katılan kurumun zararını tazmin etmesi halinde sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilerek,bilirkişiye katılan kurumun vergi ve cezalardan arındırılmış gerçek zararı tespit ettirilerek ve sanığa makul bir süre tanınıp “bilirkişi tarafından hesap olunan katılan kurumun zararını gidermesi halinde 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 maddesi gereğince hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verileceğine” dair bildirimde bulunularak sonucuna göre hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 21/03/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.