Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2017/15274 Esas 2019/2462 Karar Sayılı İlamı

8. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/15274
Karar No: 2019/2462
Karar Tarihi: 11.03.2019

Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2017/15274 Esas 2019/2462 Karar Sayılı İlamı

Özet:

16. Hukuk Dairesi'nde görülen bir davada derneğin kendiliğinden sona erdiğinin tespiti istenmiştir. Ancak, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-b maddesi gereği söz konusu davada temyiz yoluna başvurulamayacağı belirtilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi'nin istinaf başvurusunun esastan reddine karar vermesi üzerine, yapılan temyiz talebi de reddedilmiştir. Kanun maddesi, kira ilişkisinden doğan ve miktar veya değeri itibarıyla temyiz edilemeyen alacak davaları hariç olmak üzere, HMK'nin 4. maddesinde gösterilen davalar ile özel kanunlarda sulh hukuk mahkemesinin görevine giren davalarda verilen kararların kesin olduğunu belirtmektedir. Kat Mülkiyeti Kanunu'ndan doğan taşınmazın aynına ilişkin olan davalar ise bu kapsam dışındadır.

8. Hukuk Dairesi 2017/15274 E. , 2019/2462 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Derneğin Kendiliğinden Sona Erdiğinin Tespiti

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda ... 6. Sulh Hukuk Mahkemesi hükmüne karşı, davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması sonunda ... Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, bu kez davacı vekilinin Bölge Adliye Mahkemesi kararını temyizi üzerine Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.
K A R A R
Dava, derneğin kendiliğinden sona erdiğinin tespiti istemine ilişkindir.
01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362/1-b maddesine göre; Bölge Adliye Mahkemesince, kira ilişkisinden doğan ve miktar veya değeri itibarıyla temyiz edilebilen alacak davaları hariç olmak üzere, HMK"nin 4. maddesinde gösterilen davalar ile (23/6/1965 tarihli ve 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu"ndan doğup taşınmazın aynına ilişkin olan davalar hariç) özel kanunlarda sulh hukuk mahkemesinin görevine girdiği belirtilen davalarla ilgili verilen kararlar kesin olup, bu kararlara karşı temyiz yoluna başvurulamaz. Bölge Adliye Mahkemesi kararında temyiz yolunun açık olarak gösterilmesi bu sonucu değiştirmez. Davacı vekilinin temyiz talebinin bu sebeple reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan sebeplerle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 11.03.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.