Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/767 Esas 2015/2507 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 53/6 maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve mağdurlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Soruşturma safhasında ifadesi alınmayan, yargılama sırasında ve halen 18 yaşını ikmal etmemiş olan ve yargılama sırasında mahkeme tarafından kendisine baro tarafından vekil atanması sağlanmamış olduğu anlaşılan mağdurlar ... ve ..."e, temyiz aşamasında Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının istemi üzerine mahkemece baro tarafından vekil atanması sağlanarak gerekçeli kararın vekile tebliğ edildiği ve atanan vekilin de hükmü temyiz ettiği, bu şekilde şikayet ve katılma hakkını kullanamayan küçük mağdurların 5271 sayılı CMK"nın 260. maddesi uyarınca katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar gören sıfatıyla temyiz hakkının bulunduğu kabul edilerek, olayda yaralanarak suçtan doğrudan zarar gördüğü anlaşılan ve vekili aracılığıyla hükmü temyiz etmek suretiyle katılma iradesini ortaya koyan mağdurların 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
Katılanlar vekilinin 25.04.2013 tarihinde verilen hükmün, 25.11.2014 tarihinde tebliğ edildiği, CMUK’un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra katılanlar vekilince, 03.12.2014 tarihinde temyiz edildiğinin anlaşılması karşısında; 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince temyiz isteminin REDDİNE,
Sanığın temyizine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, aracı kullanmadığına ilişkin temyiz itirazının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 12/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.