Taraflar arasında görülen davada;Davacılar, miras bırakan H..........13 adet taşınmazdaki paylarını davalı oğluna temlik ettiğini, yapılan temliklerin mirastan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğunu ileri sürerek davalıya yapılan temliklerin iptali ile payları oranında adlarına tesciline ya da tenkise karar verilmesini istemişlerdir.
Davalı, miras bırakana kendisi baktığı için bir kısım taşınmazların bağışladığını, bir kısım taşınmazları ise Bağ-Kur’a olan pirim borçlarını ödemek için muris tarafından kendisine satıldığını ve bedelini ödediğini belirtip davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece,  miras bırakanın davalıya yaptığı temliklerin mirastan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğu, bir kısım taşınmazların ise dava dışı kişiler adına kayıtlı olduğu ya da muris tarafından yapılmış bir temlik bulunmadığı gerekçeleri ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. 
Karar, davalı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla Tetkik Hakimi  raporu okundu. Düşüncesi alındı. Dosya incelendi. Gereği görüşülüp, düşünüldü.  
                                           -KARAR-
Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptal ve tescil olmadığı takdirde tenkis isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden ve toplanan delillerden; miras bırakan tarafından davalı oğluna yapılan dava konusu 164 ve 166 parsel sayılı taşınmazlardaki pay temliklerinin mirasçılardan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğu elverişli delillerle saptanmak suretiyle mahkemece davanın kabul edilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur. Davalının, bu yöne değinen temyiz itirazları yerinde değildir, reddine.
Ancak, muvazaanın varlığı kabul edilen 165 parsel sayılı taşınmaz, dava tarihi itibariyle dava dışı 3. kişi adına kayıtlı olduğu halde bu parselinde muvazaa kapsamına alınarak kabul edilmesi doğru olmadığı gibi; 203,204,357,358,443 ve 449 parsel sayılı taşınmazlardaki payların intikaline esas olan resmi akit tablosunda bu parsellerin bağış yoluyla davalıya devredildiği görülmektedir.
Bilindiği üzere; bağış işlemi özünde geçerli olup koşullarının varlığı halinde Türk Medeni Kanununun 565. maddesi uyarınca ancak tenkise konu yapılabilir. Bu nitelikteki akitler bakımından olayda 1/4/1974 tarih  1/2 Sayılı İçtihadı Birleştirme Kararının uygulama yeri bulunmamaktadır.
Hal böyle olunca, 165 parsel yönünden davanın reddine,  203,204,357,358,443 ve 449 sayılı parseller hakkında ise tenkis isteği yönünden araştırma ve inceleme yapılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, yazılı olduğu üzere karar verilmiş olması doğru değildir.  Davalının bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerindedir.Kabulüyle hükmün açıklanan nedenlerle HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 6.2.2008 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.