MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel Belgede Sahtecilik
HÜKÜM : Düşme

Yokluğunda verilen ve 24/03/2015 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hüküm, katılan vekili tarafından 31/03/2015 tarihli Alanya Nöbetçi Asliye Ceza Mahkemesi aracılığı ile gönderilen ve üzerinde dilekçeyi muhabere yoluyla gönderen mahkemece yapılmış bir havale bulunmayan temyiz dilekçesiyle temyiz edilmiş ve bu dilekçe Bakırköy 30. Asliye Ceza Mahkemesi Hakimince 01/04/2015 tarihinde havale edilmiş ise de; UYAP üzerinden yapılan incelemede, temyiz dilekçesinin 31.03.2015 tarihinde Alanya 3. Asliye Ceza Mahkemesi zabıt katibi tarafından “döküman okuma“ işlemine tabi tutulduğu anlaşıldığından, hükmün karar tarihinde yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nin 310. maddesinde belirlenen bir haftalık yasal süresi içerisinde 31/03/2015 tarihinde temyiz edildiği anlaşılmakla, tebliğnamedeki süre yönünden red isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Tür ve miktarı itibarıyla kesin olan kararlara karşı, suç vasfına yönelik temyiz bulunması halinde dosyanın Yargıtay’ca bu yönden incelenmesinin olanaklı olduğu ve sanıklar hakkında ön ödeme nedeniyle verilen düşme kararlarına ilişkin katılan vekilinin temyiz isteminin, eylemlerin özel belgede sahtecilik suçunu oluşturduğu gerekçesiyle, suçun vasfına da yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Mahkemenin sanıkların eylemlerinin 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu’nun 56. maddesinde yazılı suçları oluşturduğuna ilişkin takdir ve kabulünde isabetsizlik bulunmadığı tespit edilmiştir. Bununla birlikte, Yargıtay Ceza Genel Kurulu‘nun 31/12/2012 tarih 2011/3-222 Esas ve 2012/5 Karar sayılı kararında da vurgulandığı üzere, ön ödeme sonucu verilen düşme kararları da 5271 sayılı CMK"nin 223. maddesinde sayılan hükümlerden olup, bu kararların temyiz edilebilirlik sınırının 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince hüküm tarihi itibarıyla halen uygulanma zorunluluğu bulunan 1412 sayılı CMUK’nin 305. maddesinin 2. fıkrasının 1. bendine göre saptanması gerektiğinden, ön ödemeye esas alınan miktarın temyiz edilebilirlik sınırını tayin edeceği cihetle; 14/04/2011 tarihli ve 27905 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un geçici 2. maddesi uyarınca temyiz kesinlik sınırının 14/04/2011 tarihinden itibaren 3000 TL"ye çıkartılmış olması karşısında, sanıklar hakkında ayrı ayrı verilen ve 5809 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan ön ödemeye esas alınan 1.184,00 TL"nin miktar itibarıyla belirtilen kesinlik sınırının altında kaldığı anlaşıldığından, katılan vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 317. maddesi gereğince REDDİNE, 06/07/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.