Yüksek Adalet Bakanlığı"nın, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ... hakkındaki, İzmir 37.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 05/06/2017 tarihli, 2017/200 esas ve 2017/433 sayılı kararının kanun yararına bozulması istemi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca 24/04/2018 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A-Konuyla İlgili Bilgiler:
İncelenen dosyadan;
1-Sanığın 01/05/2012 tarihli kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan İzmir Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 18/06/2012 tarihli 2012/53360 soruşturma, 2012/21431 esas ve 2012/9765 sayılı iddianamesi ile hakkında kamu davası açıldığı,
2-İzmir (Kapatılan) 16.Sulh Ceza Mahkemesi’nin 01/11/2012 tarihli 2012/1036 esas ve 2012/1705 sayılı kararı ile TCK’nın 191/2.maddesi gereğince sanık hakkında bir yıl süre ile denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verildiği, kararın 04/12/2012 tarihinde itiraz edilmeden kesinleştiği ve infazı için İzmir Denetimli Serbestlik Müdürlüğü’ne gönderildiği,
3-İzmir Denetimli Serbestlik Müdürlüğü’nün 31/12/2012 tarihli 2012/7458 DS sayılı çağrı yazısının 14/01/2013 tarihinde sanığa tebliğ edildiği, 10 günlük süre içerisinde müdürlüğe başvurmaması nedeniyle evrakın kapatılarak müdürlüğün 28/05/2013 tarihli yazısı ile İzmir Cumhuriyet Başsavcılığı’na gönderildiği,
4- İzmir (Kapatılan) 16.Sulh Ceza Mahkemesi’nin 26/12/2013 tarihli 2013/667 esas ve 2013/1138 sayılı kararı ile sanığın TCK’nın 191/1 ve 62.maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın sanık tarafından temyizi üzerine Dairemizin 13/02/2017 tarihli, 2015/5203 esas ve 2017/1025 karar sayılı ilamı ile hükmün bozulmasına karar verildiği,
5-Mahkemece bozma ilamına uyulduğu, yapılan yargılama sonucunda kanun yararına bozma istemine konu İzmir 37.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 05/06/2017 tarihli 2017/200 esas ve 2017/433 sayılı kararı ile sanığın TCK’nın 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın 08/09/2017 tarihinde kanun yoluna gidilmeksizin kesinleştiği,
Anlaşılmıştır.
B-Kanun Yararına Bozma İstemi:
Kanun yararına bozma istemi ve ihbar yazısında;
“Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan sanık ... hakkında yapılan yargılama neticesinde, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair İzmir (Kapatılan) 16. Sulh Ceza Mahkemesinin 01/11/2012 tarihli ve 2012/1036 esas, 2012/1705 sayılı kararını müteakip, İzmir Denetimli Serbestlik Müdürlüğünün 28/05/2013 tarihli ve 2012/458 DS sayılı kararı ile sanığın denetimli serbestlik tedbirine uymadığından bahisle dosyanın kapatılarak iade edildiği İzmir Cumhuriyet Başsavcılığının talebi üzerine, sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 191/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair İzmir 16. Sulh Ceza Mahkemesinin 26/12/2013 tarihli ve 2013/667 esas, 2013/1138 sayılı kararının Yargıtay 20. Ceza Dairesinin 13/02/2017 tarihli ve 2015/5203 esas, 2017/1025 karar sayılı ilâmı ile bozulmasını müteakip 5237 sayılı Kanun"un 6545 sayılı yasanın 68. maddesi ile yapılan değişiklik öncesi yürürlükte bulunan 191/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin İzmir 37. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/06/2017 tarihli ve 2017/200 esas, 2017/433 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre, benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 22/12/2015 tarihli ve 2015/1717 esas, 2015/33429 karar sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, sanığa 10 gün içinde denetimli serbestlik müdürlüğüne başvurması gerektiği uyarısını içeren tebligatın yapılması ve sanığın başvuruda bulunmaması üzerine, yüklenen yükümlülüklere veya tedavinin gereklerine uygun davranmamakta "ısrar" ettiğinin kabul edilebilmesi için sanığa "önceki tebligat gereğince başvuruda bulunmadığı, bu tebligat üzerine öngörülen süre içinde de başvurmaması halinde yükümlülüklere ve tedavinin gereklerine uymamakta ısrar etmiş sayılacağı" uyarısı ile yeniden tebligat yapılması, bu tebligata rağmen de başvuruda bulunmadığı takdirde sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirlerine uymamakta ısrar edeceği nazara alındığında, somut olayda İzmir Denetimli Serbestlik Müdürlüğünün çağrı kağıdının 14/01/2013 tarihinde tebliğ edildiği, şüphelinin tebliğe rağmen denetimli serbestlik müdürlüğüne müracaat etmediği bildirilmiş; ancak bu durumun tek başına ısrar olarak kabulünün mümkün bulunmadığı anlaşıldığından denetime uymamakta ısrar şartının gerçekleşmediği hususu gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilerek 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca İzmir 37. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 05/06/2017 tarihli ve 2017/200 esas, 2017/433 sayılı kararının bozulması istenilmiştir.
C-Konunun Değerlendirilmesi :
Sanık hakkında verilen “5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 191/2. maddesi gereğince bir yıl süre ile denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına” ilişkin kararın infazı sırasında;
Sanığa, 10 gün içinde İzmir Denetimli Serbestlik Müdürlüğü’ne başvurması gerektiği uyarısını içeren çağrı kağıdının usule uygun şekilde tebliğ edildiği, sanığın müdürlüğe başvuruda bulunmadığı, ancak, sanığın kendisine yüklenen yükümlülüklere veya tedavinin gereklerine uygun davranmamakta "ısrar" ettiğinin kabul edilebilmesi için önceki tebligat gereğince başvuruda bulunmadığı, bu tebligat üzerine öngörülen süre içinde de başvurmaması halinde yükümlülüklere ve tedavinin gereklerine uymamakta "ısrar etmiş sayılacağı" uyarısı ile yeniden tebligat yapılması, bu tebligata karşın başvuruda bulunmaması halinde sanığın yükümlülük ihlalinden söz edileceği, somut olayda hükümlünün Denetimli Serbestlik Müdürlüğü’nce çıkarılan çağrı yazısına karşın 10 gün içinde Müdürlüğe başvurmamasının tek başına ısrar olarak değerlendirilemeyeceği, bu nedenle, sanığın süresi içerisinde denetimli serbestlik müdürlüğüne başvuruda bulunmadığı gerekçesiyle yapılan yargılamada; “yükümlülük ihlali bulunmadığından kamu davasının durmasına ve infazın kaldığı yerden devamına” karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, sanığın mahkumiyetine karar verilmesi, kanuna aykırı olup kanun yararına bozma istemi yerinde görülmüştür.
D-Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
İzmir 37.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 05/06/2017 tarihli ve 2017/200 esas, 2017/433 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, aynı Kanun"un 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için, dosyanın Adalet Bakanlığı"na sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilmesine,
09/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.