Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/6271 Esas 2019/2462 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince ek karar yönünden temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, ıslah dilekçesi de dikkate alınarak 1.580 TL. alacağın tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne dair verilen kararın davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine kararın miktar itibariyle kesin olduğu gerekçesiyle 01.06.2016 tarihli ek karar ile temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
Davalı vekili, temyiz isteminin reddine dair ek kararı temyiz etmiştir.
5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun (HUMK) 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 Sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’na eklenen Ek-4 maddede öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2016 yılı için 2.190 TL.dir.
Temyize konu edilen miktarın 1.580 TL. olması nedeniyle 16.02.2016 tarihli karar kesin niteliktedir. Bu nedenle davalı vekilinin temyiz talebinin reddine ilişkin 01.06.2016 tarihli ek kararın onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz talebinin reddine ilişkin 01.06.2016 tarihli ek kararın ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 29.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.