Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/3026 Esas 2016/1626 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki rücuen tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, kararda yazılı nedenlerle davanın reddine ilişkin verilen hüküm, davacı vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-

Davacı vekili, davalının kat maliki olduğu taşınmazdan konut sigorta poliçesi ile sigortaladıkları 106 nolu daireye sızan pis sular nedeniyle sigortalılarına ait dairede hasar oluştuğunu, olay nedeniyle sigortalılarına 1.067,00 TL. ödeyerek haklarına halef olduklarını, olayın davalının evinde yapılan tadilat sırasında tesisattan sızan pis suların sigortalının evinin tavan ve duvar boyaları ile elektrik tesisatına zarar vermesi şeklinde gerçekleştiğini, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 1.067,00 TL"nin ödeme tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı duruşmadaki beyanında; davacının sigortaladığı daireye kendi dairesinden su sızmasının olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller, yapılan yargılama ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, konut sigorta sözleşmesi gereği sigortalısına ödeme yapan davacı sigortacının, ödediği bedelin zarara sebep olan davalı kat malikinden rücuen tahsili istemine ilişkindir.
6100 Sayılı HMK"nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2013 tarihinden itibaren 1.820,00 TL’ye çıkarılmıştır. Temyize konu kararda davacı taraf, sigortalısına ödediği 1.067,00 TL"nin rücuen tahsili istemiyle dava açmış ve davacı aleyhine anılan bedel için davanın reddine hükmedilmiş olup; karar, anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden miktar itibariyle kesin niteliktedir.
Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Anılan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 15/02/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.