Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/26988 Esas 2016/5983 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/26988
Karar No: 2016/5983
Karar Tarihi: 24.03.2016

Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/26988 Esas 2016/5983 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hakaret suçu ile verilen mahkumiyet kararı ve katılan hakkında beraat kararı temyiz edilmiştir. CMK'nın 223/4-c maddesi gereğince “ceza verilmesine yer olmadığı” kararı verilmesi gerektiği belirtilmesine rağmen \"ilk haksız hakaret kelimesinin hangi tarafça söylendiği tam olarak belirlenemediği” biçimindeki gerekçeyle 223/2-d maddesi uyarınca beraat kararı verilmesi kanuna aykırı bulunmuştur. Bu nedenle CMK'nın 223/4-c maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi istenmiştir. Ayrıca, hakaretin karşılıklı olduğu ve sanığın ilk olarak hakaret ettiği iddiasının yasal olmayan gerekçe ile reddedildiği belirtilerek TCK'nın 129. maddesinin uygulanmaması da kanuna aykırı bulunmuştur. Kararın bu nedenlerden dolayı bozulması istenmiştir. Kanun maddeleri: TCK 129/3, CMK 223/2-d, CMK 223/4-c.

18. Ceza Dairesi 2015/26988 E. , 2016/5983 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre ve katılanın, temyiz süresinin sona erdiği resmi tatil gününen sonraki ilk iş gününde yaptığı temyizin süresinde olduğu belirlenerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
A- Sanık ... hakkında kurulan hükmün temyizinde;
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
TCK"nın 129/3. maddesi uyarınca hakaretin karşılıklı işlendiğinin kabul edilmesi halinde, CMK"nın 223/4-c maddesi gereğince “ceza verilmesine yer olmadığı” kararı verilmesi gerekirken “ilk haksız hakaret kelimesinin hangi tarafça söylendiği tam olarak belirlenemediği” biçimindeki gerekçeyle 223/2-d madesi uyarınca beraat kararı verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan ... ve vekilinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi delaletiyle 1412 sayılı Yasanın 322. maddesi uyarınca, temyiz edilen kararın açıklanan noktaları tebliğnamedeki isteme aykırı olarak, hüküm fıkrasındaki “CMK"nın 223/2-d madde hükmü doğrultusunda beraatine” ibaresinin karardan çıkarılarak yerine “CMK"nın 223/4-c maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına” ibaresinin eklenmesi suretiyle HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
B- Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyize gelince;
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Hakaretin karşılıklı işlendiğinin kabul edilmesi ve toplantıya apartman sakini olarak katılan tanık ..."ın, sanık ile katılanın tartışmasından sonra, “Köksal Bey de bunun üzerine ayağa kalkıp ben de dadaşım, gel nasıl dövüyorsan döv demesi üzerine, müşteki dadaşları sinkaf ederim diyerek küfür etti” biçimindeki anlatımları ile karşılıklı hakarette önceliğin sonuca etkisi olmayacağı gözetilmeden; sanık hakkında ilk hakaretin kendisi tarafından gerçekleştirildiğinden bahisle yasal olmayan gerekçe ile TCK"nın 129. maddesinin uygulanmaması,
Kanuna aykırı, sanık ... müdafii ile katılan ... ve vekilinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 24.03.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.